Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Op dit Forum kan u terecht met vragen en informatie uitwisselen over weekends, korte trips en reizen.
Er is een extra sub-forum bij met Reisverslagen.

Moderator: GVN

Forumregels
Indien u uw reisverslag na verloop van tijd gearchiveerd wil zien in het "Reisverslagen Forum", stuur een PB naar een moderator.!
Plaats reactie
Poukah
Berichten: 45
Lid geworden op: 23 nov 2016, 11:50
Woonplaats: Herent

Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Poukah »

Alleen op reis dus.

Dan heeft een mens iets nodig om te doen tijdens de lange eenzame avonden. De eindconclusie na avonden tobben was duidelijk. Als die avonden niet volgepropt worden met toevallige feestjes, zal ik anderen moeten lastigvallen. Met wat te schrijven bijvoorbeeld. Daarmee is ineens het doel duidelijk. Schrijven. Lezen is dus absoluut geen noodzaak. Negeer het dus desgewenst met overtuiging.

Bon, waar was ik begonnen? Alleen dus, dat was het. En naar Zuid-Engeland. Zelfs een dagje Wales.
Nog een uur of zeven en ik zet aan. De koffers hangen eraan. De Gps is geladen. En vooral: ik heb GOESTING! Echt GOESTING!
Om 9u in Duinkerke aan de Ferry is het eerste doel. Mijn vriend is het a priori al niet meer, die Ferry. Daarvoor heeft hij me te veel zitten koeioneren de vorige week. Engeland en Wales ging deze week gebukt gaan onder prachtig weer. Records zouden er sneuvelen. Elke dag. Wat zeg ik, sinds de metingen was er in de mei-maand nog nooit zulk een prachtige vierdaagse weersverwachting geweest voor het eiland!! Klimaatspecialisten planden al bijeenkomsten. Tot ik de knoop doorhakte en de Ferry boekte. De ochtend nadien stonden alle weersites ineens op collectief onweer. Alle zonnen op de 37 sites die ik dagelijks had platgesurft, waren in één klap weg. Water zou er vallen. In bakken van klein tot groot. Achterbakse Ferry. Weersitehacker gdvrdoemme!

Maar zelfs daar ben ik klaar voor. Travel light. Potdoemme geen sunscreen meepakken! Weer 200gr minder. En twee weken terug testte ik met Pieter en Immanuel al de waterdichtheid van mezelf en mijn toestel. Dat zit helemaal snor.

GOESTING dus. Dat wil dus vermoedelijk ook zeggen nauwelijks slapen vannacht. No Prob. Ik ben een beer!
Steven
Poukah
Berichten: 45
Lid geworden op: 23 nov 2016, 11:50
Woonplaats: Herent

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Poukah »

Day 1
Voor de wekker wakker. Natuurlijk.
En klokslag 6u30 op weg. Eerst naar Brussel, maar niet om te werken, deze keer.

Paar keer diep inademen, en ik stond in Duinkerke. Wat frisse mist op de snoet, zeemansbenen uit de koffers gehaald en de boot op. Dat hebben er hier een goei 68 jaar geleden wel meer gedaan, den boot op. Maar dan op de loop voor Den Duits. Er staat er hier trouwens ene naast mij. Twee plaatsen voor me ook. Toch even twijfel. Zouden ze bijna 80 jaar na datum toch nog Brittanië proberen veroveren door zich op schalkse wijze één voor één te laten verschepen? Maar nee, ze maken GS’en nu. Goede mensen zijn het, dus.

Na door de dikke mist vaagweg enig krijt aan de rotsen te zien hangen bij het binnenvaren van Dover, zet ik meteen koers naar het westen. Het linkse westen. Anders knal je hier overal op. 180 km Motorway te gaan. De laatste voor ik terug voet aan wal zet, maandag in Duinkerken. De Engelsen zijn wereldberoemd voor hun discipline in queueing. Ik ontkom er dus niet aan. Dertig kilometer aan een stuk filesukkelen op de M25. Dat stond potdoemme niet in de planning.

Volhouden tot Basingstoke en daar sukkel ik van de Motorway af. De Engelse klok zegt al 14u. De mijne zegt 15u. En de mijne heeft altijd gelijk. En niks meer gegeten sinds 6u vanmorgen. Het enige vindbare op korte termijn is een voorverpakte Egg&Bacon sandwich. “That will do perfectly, thank you!” werp ik de gedienstige Indiër achter de kassa toe. Ik prop het spul de tanktas in en zet aan om snel een gezellig plekje te zoeken om het op te eten. Wat op papier een geweldige klein stuurwegje leek, blijkt inderdaad klein te zijn, maar daarnaast ook vorige week over een afstand van 15 kilometer met kleine kiezels overgoten te zijn. Bovendien ook een holle weg, van 3 meter breed zonder enige mogelijkheid om even aan de kant te gaan. “Allez mannen, ik heb godverdoemme honger zenne!”. De eerste boosheid van de vakantie begint vanbinnen te borrelen. Om het nog beter te maken, sluit in een onooglijk gat ineens een wagen achter mij aan. In mijn spiegels zie ik op de voorkant “Police” staan, in Blauwe drukletters. En langs de kant van de weg staat – ik zever niet – een bord met “Beware Gravel. Maximum speed 10 Mph”. Vijftien per uur, met de fucking “Police” achter mij. You’ve got to be kidding me… Ik heb honger! Of zei ik dat al?

Terwijl ik een mijl of drie verder in het gezelschap van mijn “Police” vrienden de halve wereld aan het vervloeken ben, zie ik ineens een inham aankomen aan de linkse kant van de weg. Ik heb al minstens 10 km niets meer van de omgeving gezien, door de zwarte frustratie in mijn kop. Ik smijt me in de inham. Het blijkt een diepe inham. Met een oprijlaan achter en daarop een bordje “Highclere Castle”, met openingsuren op. In de kant staat het bord om ’s avond voor de inrijlaan te zetten als het gesloten is. Het stopje wordt uit mijn frustratie-bad getrokken en ik voel alles instant wegstromen. Volgens mij is Highclere Castle de perfecte stek om een voorverpakt broodje “Egg&Bacon” binnen te steken!!

Ik rij het domein binnen. Een oprijlaan van net geen 2km lang! Prachtig! Door tuinen en velden waar men duidelijk alles in gereedheid aan het brengen is voor een paardenwedstrijd, of iets dergelijks. Ik kom nog wat borden tegen met “we’re closed” in de graskant. Als ze dat spel hier ’s avonds sluiten, menen ze het precies wel. Uiteindelijk zie ik een kasteel opdoemen. Met een volledige lege “visitors parking”. Dat valt mee! Broodje uit de tanktas, kodak eruit en eerst fotoke met GS en kasteel. Wanneer ik mijn oog van het kijkgaatje haal, staat er een traktor naast me. Boer-kasteelheer doet zijn deur open en vraagt “Can I help you?”. “Neu danke, ik heb zelf eten en drinken bij.” Een gefronste blik gevolgd door “We’re closed. You shouldn’t be here and you shouldn’t be taking pictures of the castle and all.” Ah. Euh… “Sorry, I didn’t know”… “ You passed about a hundred signs saying “We’re closed”. How can you not know???”. Ah dat dus… Wel ik zal dan maar weer vertrekken zeker?Tot ziens? Misschien?

Dan maar voor de poort broodje binnen en met een brede smile en volle maag terug de velden in.
Prachtig, die North Wessex Down’s. Uiteraard hebben de Britten zelf de beste naam ter wereld uitgevonden voor dit soort schoon. Ik zit immers in een AONB. Een “Area of Outstanding Natural Beauty”. Zo is dat! Nog even een stop bij de Avebury Stones, toch. Die Aveburyanen hebben ongeveer 2800 jaar voor Jezus er was, een hoop reusachtige stenen volledig door hun dorp in een patroon gelegd. En in tegenstelling tot Stonehenge mag je hier compleet gratis en vrij tussen de stenen door wandelen. Knap.
Hun buren van Cherhill, 5km verderop waren niet onder de indruk. Om ermee te lachen hebben zijn dan maar een reusachtig wit paard in de kalkrotsen uitgehouwen. Toegegeven, ze hebben er wel mee gewacht tot ergens in 1700 na Jezus, maar toch. Schoon zenne.

Maar bon.Tijd dat ik de GS parkeer nu. Bijna 540km en een bootreis van 2uur achter de rug. De energie is op. Mijn hotel blijkt een pub te zijn en mijn kamer een zolderhokje. Maar het is perfect! Aangenaam babbelgezelschap ook, in de pub. Ik ga ze nog eens bezoeken se.
Tot morgen! Als ik tenminste een adapter vind om mijn laptop in die klote stopcontacten te krijgen…



Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding

Steven
Laatst gewijzigd door Poukah op 29 mei 2018, 14:52, 3 keer totaal gewijzigd.
Bart DB
Berichten: 14
Lid geworden op: 28 jun 2013, 17:28
Woonplaats: 9100

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Bart DB »

Wat geschiedenis, leuke anekdotes, 'k zie het allemaal voor me. Geniet ervan.
janvn
Berichten: 3
Lid geworden op: 04 mar 2016, 15:30
Woonplaats: bertem

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door janvn »

omg
janvn
Berichten: 3
Lid geworden op: 04 mar 2016, 15:30
Woonplaats: bertem

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door janvn »

verder zonder woorden...
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door P-man »

Dat is al een goede start.
Laat maar komen :-)
Flat Twin Power

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Flat Twin Power »

Haha, dit vraagt naar meer, meer, meer. En foto's !!!!!!!
WernerVS
Berichten: 298
Lid geworden op: 06 okt 2013, 14:36
Woonplaats: Brasschaat
Locatie: Antwerpen/Brasschaat

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door WernerVS »

Geweldig neergepend. Zo in opgegaan dat foto's bijna overbodig worden :-)
Ik kijk al uit naar dag 2.
R1150GSA
Poukah
Berichten: 45
Lid geworden op: 23 nov 2016, 11:50
Woonplaats: Herent

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Poukah »

Day 2

Vannacht geweldig weggezonken in het malse bed op mijn zolderkamer. Als ik door het piepkleine raampje pier, zie ik wat lichte drizzle naar beneden dwarrelen. Geen probleem, daar had ik rekening mee gehouden. De regen inserts zullen me wel verzorgen.

Met een lichte verbazing zie ik dat mijn pub, hotel, restaurant, zolderverhuurbedrijf een uiterst gezellige ontbijtruimte heeft. Én een Full English Breakfast! Wij noemen zoiets een barbecue en eten dat ’s avonds. Maar ik kan me al mijn ganse leven perfect verzoenen met die Engelsen en hun prachtige ideeën, en dit is daarop geen uitzondering.
Nog even afscheid nemen van de staff en het “where ya going today?” uitleggen. En dan snel naar buiten. Met inserts die intussen overal aan mijn lijf plakken en zweetdruppels op mijn voorhoofd zwier ik mijn been over het zadel. Nu gaat dat beter werken!

Voor de eerste keer in mijn leven Wales binnen. Via de Severn Toll Bridge. Aan de “péage” de gebruikelijke file. Op de twintig minuten dat ik sta aan te schuiven zijn er toch twee Engelse pippo’s met de moto die de file helemaal voorbij rijden. In een gewone file, ok. Maar als je staat aan te schuiven voor een tolbrug toch wel “Ungentlemanly behaviour”, denk ik nog. Als ik een kwartier later aan de tolpoort komt, roept Betty vanuit haar cabine “HEY YOU, ON THE MOTORCYCLE! THERE’S NO TOLL FOR BIKES, YOU CAN JUST DRIVE THROUGH BY THE SIDE”…aha. Nog heel wat te leren op mijn 44ste.

Hier begin ik trouwens te beseffen dat het niet zo goed gaat met de economie van de Britten. Vooral aan de kleine dingen die je in veel landen tegenkomt als tekenen van verdoken werkloosheid, merk je het. Als je er op let. Veel mensen die duidelijk op de sukkel zijn. Driekwart van de tolhokjes aan de brug die nog bemand (of vooral bevrouwd) zijn. Nagenoeg alle benzinestations zonder bankautomaat, maar na het tanken binnen bij een batterij personeelsleden gaan betalen.

Maar we zijn hier niet om de economie te bestuderen.

Wales dus! Met hun eigen taaltje. Hoewel, niet helemaal “eigen”. Na een uurtje borden en opschriften lezen, ben ik zeker. Ze delen hun taal met de Minions! Dat ik dat niet eerder gezien heb! Volgens mij kan je die taal ook niet spreken, met die berg aan klinkers en medeklinkers in de meest fantastische constructies. Je kan dat met zekerheid enkel maar woord voor woord luidkeels blaffen: BWGAN…MAEDDAR…SPWONGRI…ARAF! Ga daar maar eens tegenin.

Weinig buitenlandse toeristen hier, trouwens. Op de ganse dag zag ik letterlijk geen enkele buitenlandse nummerplaat. Of nee. Behalve die van mezelf, nu ik er goed over nadenk.
Waarschijnlijk allemaal overtuigd van de wijsheid die een Welshe mountainbiker me ooit meegaf, toen ik vroeg waarom hij weggetrokken was uit Wales. “In Wales, there’s only rain and Lesbians”. Dat tweede moet ik nog uitzoeken. Dat eerste klopt alvast. De drizzle blijft me gezelschap houden. Maar dat heeft ook een zeer positieve kant. Als je denkt te weten hoe “groen” eruit ziet, dan moet je eens naar hier komen. Hier bestaat dat niet, groen. Hier is dat zoals alles in het Welsh. GROEN. Echt waar de overtreffende trap.

In de buurt van Caerphilly zie ik tussen al dat groen ineens een bord van de Aldi staan. En van Wickes. Normaal is dat genoeg om te denken “Allez zenne”. Maar vandaag niet. Tussen de hoop borden staat immers ook dat van “Currys PC World”. In mijn hoofd gaat een alarm af dat roept “adapter voor stopcontact! Adapter voor stopcontact”. En dankzij meneer Curry, en de wat mollige maar vriendelijke jongedame die me in de winkel toelacht, kan ik vanavond weer een verslag maken!

Vanaf daar gaat het echt de bergachtige kant op, ineens een gans ander landschap. Overal hagen langs de kant van de weg, dat kende ik al, maar nu schieten de bergen ook een stuk hoger de grond uit. En anders dan in onze Ardennen is hier alles veel ruwer. Knal omhoog – de bordjes met “Warning 20%” en een hellinkje eronder zijn niet te tellen – meteen weer naar beneden en hop weer omhoog. Ongewoon voor ons maar alweer “Area of Outstanding Natural Beauty”. Geen discussie.
Nog wat hoger naar het Noorden, net voorbij Rhondda kom ik opnieuw in een andere wereld terecht. Ineens is al het groene loof weg, en schiet er alleen nog mos over. Helemaal Schotland. Zal wel met de ondergrond te maken hebben. Overal onder de stukjes mos, zie je rots. De klassieke Eik is daar vermoedelijk geen fan van. Prachtige coll, trouwens, bij het wegrijden van Rhondda. De mistige wolken en de openingen ertussen maken het echt zoals Wales in mijn fantasie altijd was. Goed weer is fel overroepen. Dat moet ik onthouden. Weer wat wijsheid bij.

Bij het naderen van Brecon, keert het landschap van voor Rhondda terug, en fiets ik weer brommend tussen de hagen van dorp naar dorp. Ik vraag me onder mijn helm af, waarom ze die wegen hier eigenlijk in asfalt gelegd hebben. Je komt hier in die kleine holle wegjes maar om de 10 kilometer een huis tegen of – gelukkig – een tegenligger. En toch reed ik vandaag minstens 150 kilometer over die baantjes van 3m breed tussen de hagen. Maar in plaats van me te blijven afvragen waarom die hier liggen, terwijl ik van het ene onbevolkte, prachtige hol van Pluto naar het volgende slinger, geniet ik met volle overgave van de rust. En van de leegte. Misschien hebben ze die hier gewoon voor mij gelegd, denk ik ineens. Omdat ik hier geweldig rustig van word. Dat zal het zijn. Die gedachte moet ik even vasthouden.

In Brecon stap ik een eethuisje binnen dat er erg gezellig uitziet. Ik denk dat het de naam was die het hem deed “The Café”, midden in de Welshe GROENE bergen. Prachtig toch! De lieve dame van begin 40 die het spul in handen heeft begint zich al van bij het binnenkomen te excuseren. “Sorry Sorry Sorry, you might have to wait some time, it’s incredibly busy today…Sorry Sorry Sorry”. Ik kijk het kleine etablissement rond en zie een mens of 10 zitten. Ik had het kunnen weten. Stress is hier iets dat ze nog aan het uitvinden zijn in de regio. Ze weten nog niet goed wanneer het er wel moet zijn en wanneer niet. Hopelijk blijft dat nog even zo…
Terwijl ze nog enkele keren “Sorry sorry sorry” zegt bestel en verorber ik een Homemade Porc Pie met Chutney en Cheddar. Dat kan ook weer van de Bucket List.
Ik twijfel even om te reclameren dat ik toch wel zeven minuten moeten wachten heb op mijn eten, maar een hartaanval wil ik Erna – zo noemt ze volgens mij – nu ook weer niet aan de hand doen. Dus ik hou het op wat beleefde Chitchat en zet aan voor de laatste stretch van 120km naar de rustkamer bij Ross On Wye.

Onderweg nog een meertje en een kasteeltje hier en daar en dan een Pint of lager op het terras. ’t Is hier trouwens een soort Manor met oprijlaan, en chique Engelse Standing. En dat voor 55£. Perfecte afsluit van de dag in Minion Land!

Morgen terug naar het Zuiden. Door de Cotswolds, stukje North Wessex Downs en de South Downs binnen. Morgen wordt een goede dag. Ik voel het, rechts onderaan mijn buik, denk ik.

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door P-man »

ie dyn, mae hynny'n cael ei fynegi a'i ddisgrifio'n dda.

Er is dus zelfs een google translate van 't Nederlands naar 't Welsh.
Maar wat alcohol en een dieper onderzoek leert me dat ik effectief exact dezelfde vertaling krijg als ik de parameters aanpas naar:
Nederlands -> Minions

Ferm geschreven makker.
Ik ga met zekerheid slapen met een glimlach

Keep safe.
of zoals ze hetzelfde in het Welsh zeggen : byddwch yn ofalus

En tot morgen
Flat Twin Power

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Flat Twin Power »

Ah Wales, mijn absoluut favoriete vakantiebestemming. Heerlijk rustig, geen drommen fucking toeristen, prachtige landschappen en supervriendelijke mensen. Ik heb direct zin om weer te vertrekken.
Poukah
Berichten: 45
Lid geworden op: 23 nov 2016, 11:50
Woonplaats: Herent

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Poukah »

Day 3

Wat moeilijk ingeslapen, maar daarna fantastisch diep weggezonken tot half zeven. Dat winteruur dat hier in voege is, blijft me parten spelen. Nog even omdraaien en een uurtje verder pitten. En dan wakker worden in “Penyard House”. Ontbijt in de “Orangerie” en buiten een mooi zonnetje. De weersites waarschuwen nochtans voor regen met kans op “Thunderstorms” en “Possible floodings”. Waar zijn ze die dan aan het verstoppen?

Ik besluit op mijn ogen te vertrouwen. De zon schijnt! Zal wel zijn dat ik nog eens nat van het zweet, plakkend aan mijn regen-inserts zal opstappen, na een Check Out. De inserts gaan de koffer in . Basta.
Daar blijven ze welgeteld 13km zitten. Ik rij op dat moment al een kilometer of zeven in de intussen vertrouwde drizzle. Maar voor het eerst sinds ik voet op het eiland gezet heb, laat de drizzle me in de steek en begint er een echte “shower”, zoals ze hier zo vriendelijk zeggen. Rechtsomkeer naar het gesloten bezinestation dat ik net in een klein dorpje passeerde, en striptease tot in de onderbroek om de inserts te installeren. Aan de overkant van de straat staat een ventje van een jaar of 10 me vanachter het raam te observeren. Ik probeer mijn beste pose aan te nemen en sukkel verder. Mijn excuses aan de ongeruste ouders. Ik bedoelde het niet slecht.

Verder dus. Mét inserts. Vanmorgen twijfelde ik nog of ik het eerste ommetje vanuit Ross-On-Wye langs Dean Forest Park niet zou skippen. Geen seconde spijt dat ik er wel door trok, ondanks de “Showers”. Kleine en grotere slingerede wegen door dichte loofbossen. De vochtigheid helpt om tot in alle poriën te ontwaken en een mengelmoes van geuren komen me vanuit het bos begroeten. Prachtig om de dag mee te beginnen.

Nog even een onvermijdbaar bochtje om Gloucester en ik duik de Cotswolds in. Toevalllig zie ik een bordje staan met opschrift “Visit Prinknash Abbey!”. Als ze het zo vriendelijk vragen, kan ik nooit weigeren. Ik smijt mijn anker uit en duik de inrit af.
Bij het afstappen wriemel ik mijn helm van mijn hoofd en merk ik dat het nog steeds aan het regenen is. Ik trek me er dus intussen nog zo weinig van aan, dat ik het gewoon vergeet. “In de flow zitten”, heet dat tegenwoordig, geloof ik. Paar fotokes nemen van het etablissement en de omliggende prachtige vergezichten, en terug de showers in. Op en neer door kleine wegjes met de beige-achtige woningen in de typische stijl voor de Cotswolds. Voelt een beetje als ronddwalen door het land van de Hobbits. Zou me niet verbazen als Tolkien hier zijn figuurlijke mosterd haalde.

Nu ik terug naar het Zuidoosten trek, valt me wel op dat het hier een stuk welvarender oogt dan de regio waar ik gisteren door trok. Hoe verder ik vandaag naar het Oosten trek, hoe mooier en beter onderhouden de huizen worden, en hoe groter en blinkender de vierwielers. En hoe meer toeristen er onderweg zijn. Weliswaar nog steeds nauwelijks buitenlanders, maar de Engelsen profiteren er duidelijk van om vandaag eens naar “the countryside” te trekken.

Na de Cotswolds volgen – voor de tweede keer op deze vierdaagse – de North Wessex Downs. Beetje zuidelijker dan eergisteren nu. En dat ziet er eigenlijk anders uit. Minder hagen hier. Meer vergezichten. Een ander soort AONB.
En intussen is de zon van de partij. En de +20° ook! De oprijlaan van het Bowden Park Estate lijkt me de perfecte locatie om de inserts op te bergen en terwijl nog eens mijn ondergoed te laten zien. Die Britse aristocratie kan wel tegen een stootje.

Net voorbij Devizes buig ik terug even naar het noorden. En daar volgt onverwacht een hoogtepunt. Het stukje weg van pakweg een mijl, waar middenin het gehucht Horton ligt, zal vanaf nu wereldberoemd worden als “The Great Horton Jump Section”.
Er liggen daar twee kleine brugjes over beekjes, en die zijn gemaakt om de gewone burger terug te katapulteren naar de leeftijd van 8 jaar. Ik kom een linkse bocht door, accelereer rustig uit en 20 meter verder gebeurt het. Het brugje over de beek komt in mijn gezichtsveld, ik rij gewoon rustig door, voel even een kriebel in de maag en jawel, ik ben airborne!! Gans de brug over! En wel op een manier dat de volledig bepakte GS perfect stabiel na 20 meter – het kan ook na 2 meter geweest zijn - met de twee wielen synchroon de grond terug raakt. Op dat moment ben ik dus 8 jaar. De volgende 300 meter kom ik terug bij mijn positieven en tegen de tijd dat ik terug rond de 20 ben rij ik deze keer een rechtse bocht door, ik accelereer rustig uit en zie 30 meter verder de tweelingzus van het vorige brugje liggen, zie ik dat goed…ja…hop…wahaaaa…en terug 8 jaar! Als ik een kilometer verder ben stop ik.
Zou ik terugdraaien?
Ik had net ver genoeg gereden om terug 44 te zijn, en die volwassen man dacht dat het beter was gewoon dankbaar te zijn, de GS heel te houden en hem straks te eren met een foto waarop hij eens helemaal zichtbaar is. Maar het deed geweldig deugd!

Daarna volgt er nog een prachtig stukje langs Alton Priors en Wilcot. Een aanrader. Ook de Golden Swan, waar ik als lichte lunch een cola en een potje Pringels neem is dat, trouwens. En nog ergens een verloren gelopen wit paard.

Nu doorsteken naar de South Downs, waar ik me op de A272 nestel. Die is gemaakt om op de meest aangename manier relatief snel kilometers te maken. Spectaculair is het nooit, maar zeer mooi is het de ganse tijd. Net wat ik nodig had om de laatste 50km van de dag achter de riem te steken.

En vandaag een poepchique B&B vlakbij Midhurst.

Me nog geen seconde verveeld, zo alleen onderweg.

Een Koning, dat ben ik.


Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Laatst gewijzigd door Poukah op 29 mei 2018, 15:03, 1 keer totaal gewijzigd.
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door P-man »

Hail the King

ferm zulle.

Sneu dat het maar een vierdaagse is. Dit leest lekker.
Ik ben zowat helemaal mee op vakantie. Maar ikzelf was toch wel wat bang op die bruggetjes.

tot morgen :-)
Danny
Berichten: 6451
Lid geworden op: 27 sep 2004, 22:50
Locatie: Zandhoven

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Danny »

allemaal bekend terrein en 't brengt me direct weer in de "ik wil ook" stemming...

:thumbleft:
Poukah
Berichten: 45
Lid geworden op: 23 nov 2016, 11:50
Woonplaats: Herent

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Poukah »

Day 4
Terwijl ik aan de – alweer geslaagde – ontbijttafel van mijn poepchique B&B zit, prent ik me het belangrijkste plan voor de dag in. En dat is simpel en aartsmoeilijk tegelijk: dit mag geen dag worden waarin ik me gewoon haast naar Dover. Die laatste 185km in Engeland moeten evenveel deel van de vakantie blijven als de voorbije 1100km. Genieten van het nu! Dat is de opdracht.

Om die gedachte kracht bij te zetten, wijk ik na 5km al meteen compleet af van mijn route. Ik knorde gisteren al een dikke 50km in haast rechte lijn van West naar Oost op de A272, en de eerste 70km van vandaag zouden die rechte lijn verder volgen.
Maar sinds ik die A272 opdraaide zit ik al de ganse tijd hoofdzakelijk naar rechts te turen. Naar het Zuiden. Daar zie ik in de verte wat heuvels liggen. En de zon schijnt. En heuvels zijn leuk. Mijn hoofd zegt “Pas op, de boot wacht niet”, mijn buik zegt “De vakantie ligt daar jong, in het Zuiden!”. En net als ik het kruispunt in Petworth voorbij ben neem ik de beste beslissing van de dag. Ik maak rechtsomkeer, terug naar het kruispunt en draai linksaf. Koers naar het Zuiden! Richting Chichester! Een mooie slingerende weg door de bossen. En de Heuvels in!
Dit zijn dus de echte South Downs. En dat zijn stuurwegjes van de bovenste plank. Perfect asfalt, brede wegen, meestal overzichtelijke bochten. Iets minder reizen en ontdekken, maar wel heel veel plezier!

Als ik terug naar het noorden buig, komt een herinnering van een gesprek in de Pub op de eerste avond terug. “You may have some traffic on Monday. It’s a Holiday…”. De volgende kilometers zal ik de impact daarvan pas tenvolle in me opnemen.
Geloof me vrij: je wil niet in Engeland zijn als de Engelsen een “Holiday” hebben. En vooral, je wil niet in een mooie streek 60km onder Londen zitten op de dag dat die 7,5Miljoen inwoners beslissen dat dit een perfecte dag is om een uitstapje te doen “to the countryside”. Hoe mooi het ook is in de South Downs en de High Weald, op zo een dag herschapen ze alles in Durbuy. Weliswaar 7000 keer zo groot als Durbuy, maar met alle kenmerken. Één langgerekte sliert auto’s – 7000 keer zo lang als die rond Durbuy - met Engelsen die vanalles hebben, behalve haast. Bovendien krijg je volgens mij korting op Pub bezoeken als je met een Camper of een Paardentrailer komt, wat ze dan ook massaal doen. It kinda takes the charm away…
Ik doe mijn best om het binnensmonds gemompel te beperken, maar bij een volgende bezoek bekijk ik zeker even de verlofkalender van de Brexiters.

Even kom ik terug helemaal in mijn sas terecht, als ik voorbij Netherfield terug de singletracks opzoek richting Hastings. Ik wil een ommetje maken langs de plek waar de gevechten tussen de Normandiërs en de Angelsaksen in 1066 een al beslissende wending namen. Die gevechten waren eigenlijk niet in Hastings maar een kilometer of 20 landinwaarts. Willem II van Normandië was nogal van het gehaaste type, dus stormde hij maar meteen vooruit na zijn landing. Op de plek waar de slag plaats vond werd achteraf een abdij opgericht. Die plek moest uiteraard ook een originele naam krijgen. Maanden van harde discussies gingen eraan vooraf. “You know, the place where we beat Harold II in that battle near Hastings, how will we call it?”….”Yeah that sure was a nice battle. How shall we call it?”.
Op het moment dat ik Battle binnenrij zijn er net memorial feesten bezig op het plein voor Battle Abbey. Met Britten in traditionele klederdracht die bekeken worden door een paar duizend andere Britten, waarvan de meerderheid in hun Auto staat aan te schuiven door het centrum. Ik heb het gezien. Ik nam een foto. Ik maakte dat ik weg was.

Koers naar Kent nu, zo snel mogelijk! Daar draai ik terug de singletracks in, en die zorgen ervoor dat mijn laatste 30km UK met een grote glimlach verlopen. Dit stukje Kent is net als onze Polders. Biljartvlak, met smalle asfaltwegjes die kris kras door mekaar lopen. Perfect voor een laatste speeltijd richting Dover.

Vanop de boot zie ik het Eiland verdwijnen in de mist.

Ik heb me echt thuis gevoeld. Ik heb ervan genoten.

Zonder enige twijfel: tot een volgende keer Great Britain!

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Laatst gewijzigd door Poukah op 01 jun 2018, 15:12, 1 keer totaal gewijzigd.
Poukah
Berichten: 45
Lid geworden op: 23 nov 2016, 11:50
Woonplaats: Herent

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Poukah »

En voor ik het vergeet: bedankt voor de fijne commentaren!
Daar wordt een mens vrolijk van!
Flat Twin Power

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Flat Twin Power »

Bedankt om dit met ons te delen en ik ben blij dat je ervan genoten hebt. The UK is een prachtig reisland. Maar niet te veel verder vertellen zodat we de magische plekken een beetje voor onszelf kunnen houden :wink:
MidlifeCruise
Berichten: 270
Lid geworden op: 27 mar 2011, 18:03
Locatie: Hulshout

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door MidlifeCruise »

Schitterend, een mens zou zo opstappen!
Spijtig van die drukke vakantiedag, want ik kan me er echt wel onthaasten en ook is overal gelegenheid om lekker en goedkoop te eten, te overnachten en een gezellige babbel te hebben. Spijtig wel zijn de tot de rand gevulde lauwe Ales en de centimeter lange doornen, vooral in het najaar misschien beter te mijden:-(
Morgen met de Mc Dudes 4 dagen naar zwarte woud, maar ik kijk al uit naar onze vakantie over 3 weken naar Wales.
Heb alvast een aantal mooie locatie opgeslagen :wink:
Lang May Yer Lum Reek
Just call me Luc
toeternietoe
Berichten: 157
Lid geworden op: 27 jun 2013, 13:59
Woonplaats: Lebbeke
Locatie: Oost-Vlaanderen

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door toeternietoe »

Dit leest zoals de ideale trip die we in ons hoofd altijd al wilden maken.
Het is weinig mensen gegeven om zo boeiend te vertellen

Pure zuurstof, zo'n verhaal.
Bedankt
To Ride, Shoot Straight and Speak the Truth (Jeff Cooper+)
R 1200 GS LC
WernerVS
Berichten: 298
Lid geworden op: 06 okt 2013, 14:36
Woonplaats: Brasschaat
Locatie: Antwerpen/Brasschaat

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door WernerVS »

Thx voor de zalige leesvoer .
Nooit geweest daar bij die bolhoeden .
Maar denk dat ik mijnen brommer toch eens den boot ga opjagen .
R1150GSA
speedi007
Berichten: 287
Lid geworden op: 17 jun 2016, 19:42
Woonplaats: diksmuide
Locatie: West-Vlaanderen

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door speedi007 »

Bedankt om je reisverslag met ons te delen, zalig om het te lezen en te bekijken! :thumbleft:
Learn from yesterday; live for today, hope for tomorrow.
If you think nobody cares if you're alive, try missing a couple of payments.
lucsa
Berichten: 569
Lid geworden op: 29 mar 2005, 18:48
Woonplaats: Tielt
Locatie: West-Vlaanderen
Contacteer:

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door lucsa »

Bedankt voor het verslag en de foto's Steven, een aantal gekende plaatsen uit een ver en/of minder ver verleden.
Straks in het verlof ook terug de plas over.
Groetjes Sabien & Luc
Afbeelding
morre666
Berichten: 18
Lid geworden op: 28 jan 2012, 14:01
Woonplaats: Hechtel
Locatie: Limburg

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door morre666 »

Wat een mooi reisverslag in deze donkere dagen...
Wat jammer dat het zo kort was...

bedankt voor delen
Poukah
Berichten: 45
Lid geworden op: 23 nov 2016, 11:50
Woonplaats: Herent

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door Poukah »

Bedankt hoor! Door dat soort complimenten voelt een mens de warmte van deze dagen nog wat meer!
vak m rat
Berichten: 227
Lid geworden op: 08 feb 2009, 16:42

Re: Verslagje Zuid Engeland en stukje Wales

Bericht door vak m rat »

Top reisverslag :thumbleft:
every day a new GS moment

my travelpics at smug mug - larstravelpics -

R1200GS 2009
R1200GSA 2012
R1200GSA Rally 2018
Plaats reactie