Alplutsers, editie 2008!!

Hier worden enkel ter inzage de complete reisverslagen gepost van forumleden.
Voor eventuele vragen, contacteer via PM of e-mail de auteur

Moderator: GVN

cope
Berichten: 176
Lid geworden op: 22 mar 2007, 23:27
Locatie: Op deze bol

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door cope »

ik ben jaloers,

Schitterende foto's van een voor jullie ongelooflijk mooie trip,

greetz cope
Koppel!!
Berichten: 3773
Lid geworden op: 15 apr 2005, 15:10
Locatie: Oost Vlaanderen

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Koppel!! »

Woensdag 14 mei.

08u00: Geeuw!
08u15: Allé, ‘k zal dan ook maar opstaan, die twee anderen zitten hier al vrolijk rond te huppelen.
08u30: Hmm, ontbijt, geen slecht gedacht. Mijn maten vragen aan mij waar we vandaag weer naartoe gaan, ‘k heb gisterenavond ne ganse avond naar die kaart zitten turen, en heb iets vermeld van een stukske off-road. Maar ik denk dat die tweede fles haar effect begon te hebben, want ‘k moet ff serieus zoeken, pas na een tiental seconden zie ik ’t totale plaatje weerkomen. Da’s dan de koffie z’n effect :drunken:
09u00: We hebben ons al klaargemaakt, ’t weer is een beetje bewolkt, maar droog. De temperatuur is zo’n 16°C, ’t is dan ook nog vroeg.
We rijden ’t dorp uit, wederom in de richting van Oostenrijk, maar ietske verder, in Innichen, nemen we rechts de richting naar Sto Stefano di Cadore, over de Passo di M. Croce di Comelico, ofte de Kreuzbergpass. Pff, wa ne naam zeg, en ’t is dan nog maar een scheet hoog, stel u voor dat diene even hoog is als de Iseran, dan was ik nu nog de naam aan ’t typen ofzo.
Soit, die richting gaan we uit!
09u30: ’t Is hier niet hoog, maar ’t is een heel leuke bergpas om te rijden, vlot, open bochtjes, lekker aan ’t gas hangen, echt fun dus. We vervolgen onze weg.

Afbeelding

09u40: We zitten nog altijd op dienen bergpas, echt de moeite waard, maar we zitten een beetje geblokkeerd achter een groep motards, die blijkbaar geen spiegels hebben.
Of ze gebruiken ze niet, soit, we moeten ons er voorbij wringen ipv. dat men ons de ruimte geeft. Triestige mentaliteit me dunkt.
09u50: We zitten in Sto Stefano, draaien hier links de grote vallei in, richting Campolongo.
Daar moeten we een klein baantje in ’t centrum van ’t dorp indraaien, en de gravel- en steenpiste van Forcella Lavardet oprijden. Ik ken deze piste enkel en alleen van de Denzel Alpestrassen Fuhrer, heeft me al dikwijls nuttige info verschaft en is dus een echte must voor wie avontuurlijk de Alpen wil doorkruisen.
We rijden enkele km’s op een smalle asfaltbaan, maar wanneer we bij de steenpiste komen staan we stil.
10u00: Damn! De brug, die je aan de overkant van de rivier moet brengen om de steenpiste op te rijden is gesloten, ietsje verder zie je dat de steenpiste gedurende een dikke tien meter volledig bedolven is door een steenlawine. ’t Zal dus niet voor vandaag zijn, spijtig.

Afbeelding

We weten dat we moeten terugkeren, maar wat doen we dan de rest van de dag?
Ik vertel m’n maten dat ik een plannetje heb.
Zonder landkaart is ’t eigenlijk moeilijk uit te leggen, ‘k ga ’t toch is kort proberen.
Forcella Lavardet is een bergpas, van NW (’t off-roadgedeelte) naar O. Zo’n 5km ernaast, quasi parrallel, loopt de Sella di Razzo, ook een bergpas, van W naar O. Op de respectievelijke toppen van beiden is een verbindingsweg, zodoende kan je de klim vanuit ’t oosten van de Forcella doen, de steenpiste afrijden tot aan de andere kant van de steenlawine, terug omhoog rijden, en zo de westelijke afdaling van de Sella di Razzo doen. Combineren we twee berpassen voor de prijs van één, en doen we toch ons stukje off-road.
M’n companen gaan akkoord, tuurlijk, ‘k heb altijd van die goeie plannekes, alleen lopen die soms al is wat uit in tijd :lol:
10u10: We vertrekken dus, terug naar Campolongo, en draaien daar rechts, naar Comeglians. Ik vrees voor een saaie, bijna rechte weg, maar ’t blijkt een heel toffe baan te zijn, we amuseren ons.
10u20: Rond ’t dorpke Sappada halen we een duo motards in, één op een V-Strom, de andere op een soort custombike, met zo’n apenhangerstuur.
Ik zit nog bij mezelf te denken dat, eens ik uit de bebouwde kom ben ik ze zo snel mogelijk voorbij moet, tot we moeten ondervinden dat die kerels buiten de dorpkes serieus hunne gas weten zitten. Snelheden van rond de 120 zijn geen uitzondering, ik zie op den duur de V-Strom zelfs terrein verliezen op de customrijder, deze weet duidelijk wat z’n machine kan, of net niet kan.
Ik blijf er dan maar mooi achterzitten, ’t tempo hoeft echt niet omhoog voor mij, sommige bochtjes knippen toe, en als... ach, je weet ’t wel hé.

Nu weet ik niet exact meer waar, maar ergens onderweg kijk ik op de kaart, en zie plots ’t dorpke Liaris net onder Comeglians liggen. Liaris, tiens, da’s waar de Monte Zoncolan begint :scratch:
De Zoncolan, de enorm steile bergweg waar men in 2003 en 2007 met de Giro is overgegaan, en die men speciaal hiervoor van een vers laagje asfalt heeft voorzien. De Zoncolan, waar sommige wielrenners hun remmen moesten toeknijpen, om toch maar niet achteruit te rijden. Waar Gibo beide malen z’n concurrenten ’t nakijken gaf. Die Zoncolan, die moet ik over.

Bij een tussenstopje leg ik m’n aangepast plan uit aan de compagnons, en zij vinden ’t fantastisch, doen dus!
Ik zoek op de gps naar de weg van dewelke ik denk dat ’t de Zoncolan is, ben niet zeker want op de Michelinkaart staat geen wegnummer, en klik deze aan.
In Comeglians stuurt de gps me door een dorpke, een zakdoek groot, en door baantjes waarvan ik denk dat ik al beter en makkelijker berijdbare gravelpistes heb gezien, uiteindelijk ben ik ’t spoor bijster.
Wat verder staan twee oudere mannen, is proberen vragen. In m’n beste Italiaans vraag ik naar de Monte Zoncolan. De heren hebben me perfect verstaan, zo goed zelfs dat ik een littanie aan Italiaanse woorden over me heen krijg, maar ik spreek helemaal geen Italiaans.
Dat zeg ik dan ook aan de mannen, wederom in m’n beste Italiaans. Vraagt de oudste van de twee in vloeiend Engels of ik dat dan beter versta en spreek.
Kun je m’n verbazing zo’n beetje voorstellen :shock:
Soit, de beste man zegt me dus om terug naar beneden te rijden, tot in ’t dorpke Liaris zelf, en daar op de markt links te nemen, ik kan ’t niet missen wordt me gezegd.
Zo gezegd, zo gedaan, in Liaris staan, reeds op de markt, de namen van de Girorenners op de weg geschilderd, je kan je dus echt niet vergissen.
10u45: We beginnen eindelijk aan de Zoncolan. ’t Is verdomme steil, heel steil zelfs. Sommige haarspeldbochtjes zijn in eerste te nemen, of je doet de koppeling stinken. ’t Is hier ook smal, amper een meter of twee, hoogstens twee’nhalf. Doet me denken aan de Mortirolo. Ja, ‘k weet ‘t, ik heb iets met bergpassen uit de grote wielerrondes.
11u00: We stoppen is, ’t is de eerste open plek, tot nu toe was ’t tussen de bomen rijden. Als we tien meter de baan opstappen voelen we pas echt hoe steil ’t hier is.

Afbeelding

Om de zoveel meter staan hier pannelen met afbeeldingen van wielrenners die in de Giro knappe dingen laten zien hebben.

Afbeelding

11u10: We rijden weer verder, nog altijd via de smalle weg, die kronkelt dat ’t een lieve lust is. Wel lijkt ’t alsof we ’t steilste gedeelte voorbij zijn, toch gaat ’t af en toe nog is recht omhoog.

Afbeelding

11u20: Nu komen de mooie vergezichten aan de beurt,’t is hier prachtig, en desolaat stil.

Afbeelding

We zien in de verte redelijk wat skipistes liggen, met nog veel sneeuw op. Hopelijk halen we de top, de oude man beneden vertelde me dat er nog sneeuw op de pas ligt, en dat we mogelijk niet tot boven zouden geraken. Tot nu toe gaat alles toch vlotjes.
11u25: We komen aan de serie van korte tunneltjes. En plots ligt er wel sneeuw, bij ’t in- en uitrijden van de tunnels. We hebben echter ’t geluk dat er blijkbaar al andere tweewielers hier zijn gepasseerd, die een spoor van zo’n 20cm breed in de sneeuw hebben gemaakt. Net breed genoeg dus om te passeren. Soit, de sneeuw wordt dus zonder problemen overwonnen.

Afbeelding

Afbeelding

11u35: Nogmaals een kort stopke.

Afbeelding

’t Was me opgevallen dat m’n gps absoluut niet de weg volgde die hij had uitgezet, maar gewoon in ’t ijle aan ’t rijden was, alsof er geen weg is. Hier kom ik dan weer op de uitgezette weg terecht, en net op deze plaats zie ik dat er een gravelpiste aansluiting maakt op de asfaltweg, zou die asfaltbaan dan helemaal nieuw zijn, en nog maar enkele jaren oud zijn? Kan ik moeilijk geloven.

Afbeelding

Wel ligt er op de gravelpiste te veel sneeuw om ze is uit te proberen, en ’t smeltwater zou de grond wel is héél zompig en modderig kunnen gemaakt hebben, niet proberen dus, maar als ik hier in de zomer, als ’t goed droog is, nog is passeer wil ik die piste wel is rijden, lijkt me leuk.
Allé, ’t laatste stukje eer we boven zijn, Frank zet ons op film, en ik probeer nog enkele leuke foto’s te schieten.

Afbeelding

11u45: We zijn boven, op de mythische Zoncolan.’t Is hier mooi, en stil. We staan hier eigenlijk op de skipiste, zetten de moto’s in de sneeuw, Frank heeft ff een scary moment bij ’t bovenrijden wanneer hij een sneeuwplek niet ziet en bijna onderuit glijdt, mooi herpakt toch!

Afbeelding

Als gekke, losgelaten kinderkes lopen we de skipiste op, Shulty wil weten of hij, zittend op z’n vest, de berg kan afglijden, maar da’s niet echt een succes.

Afbeelding

We profiteren van ’t stopke om iets te eten, kwestie van geen hongerklop te krijgen, lopen wat in de rondte, ik zie aan de overkant van de vallei enkele kamroutes liggen, nu nog volledig toegesneeuwd, die ik in de Denzel terugvindt.

Afbeelding

’t Gaat over de Panoramica delle Vette, een 29km lange bergweg, die begint op de Sella Valcalda, ’t hoogste puntje van de vallei langswaar we terug naar ’t westen gaan rijden straks. Volgens de Denzel een absolute aanrader, maar we zijn veel te vroeg in ’t jaar om ‘m nu te rijden. Spijtig, weer een reden om hier is terug te komen :razz:
12u10: We horen langs de andere kant enkele moto’s naar boven rijden, ’t is een Fazer600 en een R100GS, ze vertellen ons dat ’t goed te doen is, op een plekje sneeuw en een omgevallen boom na.
12u15: We vertrekken naar beneden, echter, eerst gaan we is kijken of we naar een skistation kunnen rijden, ahja, er ligt een gravel/modderpiste naartoe, en vermits we vandaag willen off-roaden is elke meter onverhard een kleine bonus.

Afbeelding

Uiteindelijk blijkt er niet veel te zien, Shulty probeert ’t dan nog is langs een andere kant, maar raakt bijna vast in een laag bruinrode kleverige modder, omdraaien dus, en verder naar beneden.

Afbeelding

12u25: We staan aan de omgevallen boom, ik wil er onder op ’t hoogste punt, maar er steekt een stuk van een afgebroken tak in de weg, ik moet m’n TTspoilertje van m’n windscherm halen om er onder te raken. M’n compagnons zien m’n gesukkel, en zijn slimmer, zij passeren net naast de afgebroken tak, maar ’t blijft nipt, heel nipt. Zo’n GS(A)1200 is dan ook niet echt een kleine moto hé.

Afbeelding

De rest van de afdaling verloopt moeiteloos, ’t is een leuke afdaling, we passeren de skipiste ontelbare keren, gaan er zelfs enkele malen onder, en dan weer over, en komen na een een tiental minuten beneden in de vallei. In Sutrio nemen we de baan in de vallei, parrallel aan de Zoncolan terug naar ’t westen, via Ravascletto. Blijkt een toffe baan te zijn, eerst wel met ’t één dorpje achter ’t ander, later is ’t gewoon heel fijn rijden in deze vallei.
12u50: Terug in Comeglians nemen we nu de Val Pesarina, de geasfalteerde oostkant van de Forcella Lavardet. Eerst is ’t nog op ’t gemakske door enkele kleine dorpjes, daarna is ’t mooi tempo rijden, genietend van de vele bochtjes, en uiteindelijk is ’t weer op ’t gemakske omdat de baan nu wel erg smal geworden is, beetje zoals de Zoncolan, maar met slecht asfalt er bovenop. Toch geniet ik van elke meter die we doen.
13u25: We staan op de top van de Forcella Lavardet, tekenen ’t logboek, en gaan de steenpiste afrijden tot waar ’t de moeite niet meer is.

Afbeelding

Afbeelding

Ik weet dat ’t geen moeilijke piste is, maar eerder een niveau zoals de Parpaillon, redelijk goed te doen dus.
We rijden ieder ons tempo, doch, na een minuutje of twee voel ik Shulty naderen op me, had ik wel verwacht ook. Hij gaat me vlotjes voorbij, we blijven ons tempo rijden, en al snel zie ik ‘m enkele tientallen meters voor me rijden, handig, ik kan z’n spoor gebruiken.
Frank zit wat achter ons, rijdt ook zijn tempo, en doet ’t wat rustiger aan.
13u40: We stoppen aan een brugje, de vallei wordt gevormd door een nu rustige rivier, maar de brede bedding, en dikke rotsblokken zijn getuige van ’t feit dat ’t hier wel ruig kan doen.

Afbeelding

Een minuutje later komt Frank aangereden, hij amuseert zicht rot, maar doet ’t wel voorzichtig aan.

Afbeelding

Damn, ’t begint te druppelen, de wolken zijn aan ’t aanzwellen, en van wit naar donkergrijs aan ’t veranderen.
Ik twijfel ff om verder te rijden, maar m’n compagnons willen graag verder, nu is de staat van de piste ook niet al te moeilijk, zodat ’t dus in natte omstandigheden ook nog prima te doen valt, we gaan dus verder.
Ik wil eigenlijk ook graag een foto van ’t meest gekende stuk van deze gravelpiste, een brug bestaande uit vijf rioolkokers, waar ze dikke platte stenen hebben overgelegd. Deze brug is er gekomen nadat de vorige door een enorme golf van water en puin in de rivier vernield werd.
Nog een bewijs dat ’t hier kan spoken, daarmee wil ik ook rekening houden als er hier een onweer losbarst.
13u55: We zijn aan die bepaalde brug, ’t begint nu echt wel te regenen ipv. te druppelen, de regenkledij wordt bovengehaald, maar we gaan nog altijd door, de piste blijft goed berijdbaar, er zijn dus geen of weinig risico’s aan verbonden om door te rijden.

Afbeelding

14u05: We zijn aan een stuk asfalt gekomen, blijkbaar is niet de complete NWzijde in gravel.

Afbeelding

Tja, asfalt kan ik overal zien, we besluiten, ’t slechte weer indachtig, en ’t feit dat we nog zo’n dik kwartier off-road voor de boeg hebben, om hier terug te draaien.

Afbeelding

(Naderhand kom ik tot de conclusie dat ietsje verder een walhalla ligt van haarspeldbochten, doe maar is een Googletje op “Forcella di Lavardet”, en je ziet ’t wel)
De regen zorgt ervoor dat ik m’n fototoestel maar beperkt durf te gebruiken, weinig foto’s dus. Ach, wederom een reden om nog is terug te keren zeker :razz:
De terugweg doen we in één stuk, ’t is boven ons zo goed als zwart aan ’t worden, dikke donkere wolken laten stilaan al wat ze in hun mars hebben los, ’t is nu goed aan ’t regenen.
Shulty neemt de kop, maar al snel haal ik ‘m in, hij is beter in ’t afdalen, ikke blijkbaar beter in ’t klimmen. Frank volgt, op z’n eigen tempo. Groot gelijk, geen moment om domme dingen te doen.
’t Gaat vlot, ik laat de vering en ’t gyroscopisch effect z’n werk doen, de GS vliegt over de stenen, zonder zich één maal anders te gedragen dan wat ik ‘m opdraag. Zou snelheid dan toch de oplossing zijn op een steenpiste?
14u20: We staan terug boven, Shulty zegt me dat we soms boven de 60km/u zaten, niet slecht me dunkt :-P
Ff later komt Frank ook boven, van hieruit nemen we die verbindingsweg naar de Sella di Razzo, hopelijk ontvluchten we ’t onweer een beetje, nat asfalt is toch altijd minder leuk dan droog asfalt.
14u30: We zijn aan de Sella di Razzo, en kijken ff terug op de onweerswolken die nog altijd boven de Forcella Lavardet hangen.

Afbeelding

Onderweg hebben we nog ff een hagel/bevroren sneeuwbui over ons gehad, hier is ’t gelukkig al aan ’t beteren, ik denk dat we naar de droge kant aan ’t rijden zijn.
14u35: De bergpas is niet echt hoog, zo’n 1760m, maar de afdaling is wel de moeite, we stoppen om mekaar op de foto te zetten, dit stuk lijkt als twee druppels water op de afdaling van de Malojapass, maar da’s voor binnen enkele dagen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Wat verder gaat ’t wederom met een fameuze duik naar beneden, en zie je de baan enkele keren onder je passeren. Ik hoor Peter afkomen, en zet ‘m nog enkele keren op de gevoelige plaat.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Ietsje verder is ’t dan mijn moment om op foto te staan.

Afbeelding

15u00: In Vigo di Cadore stoppen we ff, de regen is voorbij, we doen onze regenkledij uit, en hopen dat ’t de rest van de dag nu maar droog blijft.
Ik ga tanken, bij ’t tanken rekent Peter ’t verbruik uit, ik kom op 5,1L/100km, da’s prima zou ‘k zo zeggen. Zij zitten ietsje hoger, maar met 5,5L is ’t nog altijd geen reden tot klagen.
Soit, we gaan verder, nu is ’t naar Auronzo di Cadore, langs ’t mooie stuwmeer, en dan richting Cortina. De bedoeling is om zo’n 5km voorbij Case Orsolina rechts de weg naar Tre Cime te nemen, en daar de klim tot boven te doen.
15u35: We staan aan dat baantje naar rechts, maar dit klopt niet. Een smal laagje asfalt, tussen de bomen door, quasi ongebruikt, iets zegt me dat dit niet juist is.
Als er een auto vanuit dat baantje komt krijg ik bevestiging, deze baan gaat idd. naar Tre Cime, maar via een wandelpad, waar geen moto’s kunnen en mogen passeren. De juiste weg naar Tre Cime is via ’t Lago di Misura, maar zelfs dat blijkt geen oplossing, vermits de chauffeur me zegt dat de klim nog afgesloten is wegens overvloedige sneeuw op de baan.
Hmm, een ander plan dus, dan maar de Passo Tre Croci nemen, naar Cortina, en vandaar terug naar Toblach.
16u10: Wanneer we op de Tre Croci dan toch effe moeten stoppen, door wegenwerken aan een brug, profiteer ik van de tijd om foto’s te nemen van de omgeving.

Afbeelding

Cortina ligt dus echt in ’t midden van het mooiste gedeelte van de Dolomieten, zoveel is duidelijk.
16u20: Op de spreekwoordelijke top van de pas zelf is een skidorp, niet zoveel te zien dus, behalve de indrukwekkende natuur in de omgeving.

Afbeelding

De afdaling is leuk, bochtig, en op ’t eind zitten we ff vast achter een oud ventje, op een versleten 2taktje, maar met de opeenvolging van bochtige stukken gaat hij bijna even hard, of traag, als wij.
Als je hier woont leer je natuurlijk wel sturen, zoveel is zeker.
In Cortina nemen we de grote baan richting Toblach, we hebben deze gisteren reeds gedaan, en ik weet dus dat er geen gevaarlijke stukken inzitten, geen instinkers in de bochten, enz.
De gashendel gaat dus ietsje meer open, een Pool in een oude Opel Omega denkt ff dat hij sneller is dan onze motoren, maar al snel blijkt dat hij geen partij is voor ons.
16u50: Onderweg passeren we een groot restaurant, gisteren ook al gezien, maar nu lees ik de naam, “Drei Zinnenblick”, wat dus wil zeggen dat je hier een zicht hebt op Tre Cime. Stoppen voor een fotooke dus.
Spijtig genoeg zie je van deze kant niet de drie toppen, maar zie je er maar twee van, of heb je in alle geval niet ’t effect van de drie te zien.

Afbeelding

Soit, ’t is toch een schoon stukske natuur.
17u05: We zijn terug in Toblach, en gaan de locale supermarkt plunderen voor eten, en natuurlijk ons fleske wijn. Blijkt, wanneer ik buiten kom, dat we gingen uiteten, was ik compleet vergeten, Peter en Frank dus terug de winkel binnen om avondeten, zij hadden enkel wat versnaperingen, en drinken gekocht.
18u10: De hond van ’t appartement recht tegenover ons wil ook graag op de foto.

Afbeelding

19u30: Na een doucheke komt ’t eten aan de beurt, onze kok is bezig de worstjes op te warmen, Peter is z’n ketchup aan ’t testen, en ik neem er de bewijzen van :mrgreen:

Afbeelding

20u00, en later: We bekijken de kaarten, ik heb al een idee waar we morgen heengaan, ’t is in elk geval naar Zwitserland, ’t is tijd om stilaan huiswaarts te beginnen rijden, maar eerst nog naar mekaars foto’s kijken, en de fleskes ledigen.
22u00: We kruipen onder de wol, ik ben redelijk moe, m’n maten ook denk ik. ’t Was een superdag, hebben enkele prachtige dingen gezien en gedaan, en de improvisatie is gelukt. Meer moet ’t niet zijn.

Grtz, Philip!
Life's journey is not to arrive at the grave safely in a well preserved body, but rather to skid in sideways, totally worn out, shouting..... . "holy crap, what a ride!"

Philz picz are here!

http://www.motoadventurestore.be

Philz movies are here! and here!

Alplutser 2006, 2007, 2008, 2009 & 2010! Alpenman en Marokkocrosser ;-)
RUSOR
Berichten: 2326
Lid geworden op: 18 jan 2005, 14:56

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door RUSOR »

Hoi Koppel,
Het blijft boeiend om je verslagen te lezen. Zeer goed gedaan en knappe trip. En ja ik weet ook al dat je met jou in de bergen je niet zal vervelen :lol:

GRTS Danny
moh_fan
Berichten: 1488
Lid geworden op: 27 jul 2006, 20:36
Woonplaats: Nederland
Locatie: Noord-Brabant
Contacteer:

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door moh_fan »

Héél, heel mooi!
AfbeeldingAfbeeldingAfbeelding
R1200RT LC
Wiedewa
Berichten: 1167
Lid geworden op: 20 apr 2008, 21:14
Locatie: Budel-Dorplein

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Wiedewa »

Perfecte trip, heel hartelijk dank voor de gegeven informatie en de zeer vele erg mooi foto's :D
MG Breva 850
WimLT
Berichten: 6760
Lid geworden op: 14 jun 2006, 18:29
Locatie: Sint Job in't Goor
Contacteer:

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door WimLT »

't Ja, zoals altijd zeer leuk leesvoer, maar wat ik mij afvroeg: is het niet beter om dit allemaal een maand later te doen ??? Je hebt dan toch veel meer kans dat ALLE passen open zijn :shock: :scratch:
Bist Du nicht glücklich und fühlst Dich nicht wohl, pack' Deine Sachen und fahr' nach Tirol !

Ich sitze hier und trinke Bier und wäre doch so gern bei dir ! Großes Sehnen, großes Hoffen, kann nicht kommen, bin besoffen.

to WimLT's little second-hand motorshop Afbeelding
Koppel!!
Berichten: 3773
Lid geworden op: 15 apr 2005, 15:10
Locatie: Oost Vlaanderen

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Koppel!! »

YOO

@ BiemeRT: Eigenlijk wel, maar de reden dat we altijd ronde deze periode gaan (Week 20 ong.) ligt in 't feit dat er daar altijd een verlofdag in de week zit, en ik maar vier dagen moet vullen met overuren. Soms zelfs, als ze is de brug maken maar drie.

Vermits 't hier niet van ons afhangt, maar van de beslissing van de hoge pieten is 't niet altijd makkelijk om overuren bij elkaar te sprokkelen, en dan kan één dag 't verschil maken tussen een volledige week verlof, of van zaterdag tot en met donderdag, omdat je voor die vrijdag geen uren meer hebt, en dus terug aan 't werk moet. Ik heb 't reeds voorgehad, en da's echt wel niet leuk :-|

Daarom dus, en ook daarom neem ik meestal week 33 ook nog een weekske verlof, met de 15e aug. erbij is dat weer een dag uitgespaard. Maar van 't jaar lukt 't niet, ze hebben mij hier nodig zeggen ze :roll:

Soit, snappie... :wink:

Grtz, Philip!
Life's journey is not to arrive at the grave safely in a well preserved body, but rather to skid in sideways, totally worn out, shouting..... . "holy crap, what a ride!"

Philz picz are here!

http://www.motoadventurestore.be

Philz movies are here! and here!

Alplutser 2006, 2007, 2008, 2009 & 2010! Alpenman en Marokkocrosser ;-)
WimLT
Berichten: 6760
Lid geworden op: 14 jun 2006, 18:29
Locatie: Sint Job in't Goor
Contacteer:

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door WimLT »

OEI ..... das natuurlijk wat anders :-? Bazen .... :roll: :roll: :roll:

Langs de andere kant rijd je dan niet meer tussen die sneeuwmuren, hé 8-)
Bist Du nicht glücklich und fühlst Dich nicht wohl, pack' Deine Sachen und fahr' nach Tirol !

Ich sitze hier und trinke Bier und wäre doch so gern bei dir ! Großes Sehnen, großes Hoffen, kann nicht kommen, bin besoffen.

to WimLT's little second-hand motorshop Afbeelding
edargpu
Berichten: 1401
Lid geworden op: 02 mei 2006, 09:25
Woonplaats: Deinze
Locatie: Oost-Vlaanderen

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door edargpu »

Philip,
precies een leuke tijd gehad terwijl wij hier dik in de miserie zaten :twisted: .
Uw verslag is er weer eentje :thumleft: leuk te lezen, pleficiat.
Aan alles komt er een eind,maar aan elk eind komt niet alles

"" R1200GS Adventure ""
JohanGS
Berichten: 349
Lid geworden op: 28 mei 2005, 20:45
Locatie: Gent R1200GS met GPS

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door JohanGS »

Koppel die Denzel gids kan je die ergens in de winkel kopen of moet je die echt via amazon bestellen?
Want kredietkaarten en internet :-? ik vertrouw dat toch zoniet :wink:
08 Eifel und Franse Alpen, 09 ardeche, 2010 Oostenrijk
Ja ik ben lid ;-)
WimLT
Berichten: 6760
Lid geworden op: 14 jun 2006, 18:29
Locatie: Sint Job in't Goor
Contacteer:

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door WimLT »

HALLOOOOO, welkom in de 21ste eeuw :shock: :roll:
Bist Du nicht glücklich und fühlst Dich nicht wohl, pack' Deine Sachen und fahr' nach Tirol !

Ich sitze hier und trinke Bier und wäre doch so gern bei dir ! Großes Sehnen, großes Hoffen, kann nicht kommen, bin besoffen.

to WimLT's little second-hand motorshop Afbeelding
Koppel!!
Berichten: 3773
Lid geworden op: 15 apr 2005, 15:10
Locatie: Oost Vlaanderen

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Koppel!! »

YOO

Ik heb die bij Harald Denzel zelf besteld, via een draadje dat momenteel terug actueel is op 't Nederladns GS Forum. 't Draadje is opgestart door Big Mike, en die heeft daar ergens een interresante link geplaatst, ga anders daar is piepen zou 'k zo zeggen, en bestel 'm rechtstreeks :wink:

Grtz, Philip!
Life's journey is not to arrive at the grave safely in a well preserved body, but rather to skid in sideways, totally worn out, shouting..... . "holy crap, what a ride!"

Philz picz are here!

http://www.motoadventurestore.be

Philz movies are here! and here!

Alplutser 2006, 2007, 2008, 2009 & 2010! Alpenman en Marokkocrosser ;-)
JohanGS
Berichten: 349
Lid geworden op: 28 mei 2005, 20:45
Locatie: Gent R1200GS met GPS

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door JohanGS »

Koppel!! schreef:YOO

Ik heb die bij Harald Denzel zelf besteld, via een draadje dat momenteel terug actueel is op 't Nederladns GS Forum. 't Draadje is opgestart door Big Mike, en die heeft daar ergens een interresante link geplaatst, ga anders daar is piepen zou 'k zo zeggen, en bestel 'm rechtstreeks :wink:

Grtz, Philip!
Thanks deze manier vind ik toch een stuk veiliger.

@BiemerRT vergeef mijn wantrouwen maar ik gebruik mijn kredietkaart niet graag om betaling uit te voeren via internet, ik doe dat slechts voor één zaak en das mijn garmin update omdat ik niet anders kan. Ik vind de beveiliging alles behalve, zeker als je ziet dat je bij PC banking voor elke overschrijving een elektronische handtekening moet plaatsen :wink:
08 Eifel und Franse Alpen, 09 ardeche, 2010 Oostenrijk
Ja ik ben lid ;-)
Jo De Paepe
Berichten: 3237
Lid geworden op: 28 sep 2004, 00:07
Woonplaats: Gent
Locatie: Gent, België

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Jo De Paepe »

@ Johan GS,

aangezien je van Gent bent , loop eens langs bij Atlas & Zanzibar op de kortrijksesteenweg te Gent , 50m van het kruispunt met de Charles de Kerchovelaan.

Die mannen hebben hem in voorraad.
R 1200 GS Triple Black
R75/5
[url]http://www.picasaweb.google.com/depaepejo1[url]
Koppel!!
Berichten: 3773
Lid geworden op: 15 apr 2005, 15:10
Locatie: Oost Vlaanderen

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Koppel!! »

YOO

Donderdag 15 mei.

07u00: Ik ben reeds wakker, vandaag beginnen we reeds aan de terugreis, is zo’n beetje een triest gevoel, maar ’t is nog een mooi stukje sturen, dus kunnen we er maar best van genieten.
We beginnen onze koffers te pakken, de kledij weer in de voorziene plaatsen te proppen, de, met allerhande tot nu toe overbodig gebleken kampeermateriaal, rollbags weer op de moto te sjorren, ’t moet natuurlijk stevig en stabiel liggen.
08u00: Zowat alles ligt beneden, of hangt/staat/ligt (schrappen wat niet past) op de moto’s. Enkel de stickertjes ontbreken, ik heb de mijne reeds gisteravond op m’n koffers gekleefd, Peter doet ’t nu, om ’t ietwat saaie aluminium van z’n topkoffer op te fleuren.

Afbeelding

En waarschijnlijk om niet de enige van ons drieën te zijn zonder die zotte stickers.
08u30: Dan, ’t vertrek. De route voor vandaag is ruwweg de volgende. Eerst wordt de S49 via Bruneck naar Brixen gevolgd, dan de S12 richting de Brenner, om in Vipiteno de Jaufenpass over te gaan. In San Leonardo gaan we kijken of de Timmelsjoch open is, maar die kans is klein, dus hou ik er zo goed als geen rekening mee. Da’s zowat ’t eerste stukje, de rest volgt ten gepasten tijde wel.
10u00: We staan op de Jaufenpass. De route via de S49 en de S12 is om snel te vergeten, saaie grote wegen, met veel (vracht)verkeer, en een lange file door wegenwerken rond Bruneck. Neen dank u, da’s niet m’n ding. Wel zijn we onderweg de afslag naar de Kronplatz gepasseerd, maar hebben absoluut geen tijd om er is een ommetje aan te besteden. Op zo’n momenten denk ik dat ik mogelijk wat te snel door ’t landschap wil knallen, te veel op te weinig tijd wil zien, te veel landen en bergpassen wil doen, soit gewoon te...
Ach, altijd maar weer een reden om is terug te keren :-/
Anyway, de Jaufenpass dus. Vanuit Vipiteno een leuke klim, met redelijk wat aangename bochtjes, maar niks speciaals. ‘k Heb die nochthans ooit met m’n R1100R gedaan, en ik was er toen zo onder de indruk van, bizar. Boven op ’t terraske een apfelstrudel gegeten, bij een hete tas koffie, indertijd ook gedaan. Old habbits die hard!

Afbeelding

’t Sneeuwlandschap is zeker de moeite waard, de laatste km’s zit je in een open vlakte, met zicht op de top, en da’s best nog een eindje dan. Genieten dus.

Afbeelding

10u40: We beginnen aan de afdaling, en ergens halverwege weet ik terug waarom ik zo lyrisch werd van deze pas, er lijkt verdorie maar geen eind te komen aan de kronkelende, met prachtige bochtjes voorziene asfaltsliert die hier naar beneden suist. Man, wat een pas!
11u05: In San Leonardo zie ik “Chiuso” staan met vermelding van de Passo di Rombo, da’s dan weer Italiaans voor “Timmelsjoch is gesloten”. Had ik wel gedacht, ’t is een hoge, de Timmelsjoch.
Dan maar verder in de vallei afzakken, naar Merano.
Stilaan wordt ’t warm, op den duur zelfs heel warm. Op de Jaufentop was ’t hoop en al 6°C, hier is ondertussen zeker al een dik stuk in de twintig. De weg naar Merano is eigenlijk een heel mooie baan, de laatste 10km quasi volledig tussen de wijngaarden. Maar er is verkeer, veel en druk, en traagrijdend verkeer. Mocht de baan dan weer zo’n saaie rechtdoorasfaltstreep zijn, dan ben je er snel voorbij, maar ’t is hier zo bochtig dat zelfs dat niet lukt. Zit maar één ding op, geduldig wachten achter die trage, roetwolkenbrakende vrachtwagen, tot er toch ergens is een openingetje komt. Meestal dan nog op een illegale plaats, zoals net voor een (overzichtelijke) bocht, over de witte lijn. Who cares, ‘k ben er voorbij.
11u35: In Merano volg ik de gps, die stuurt me weg van de grote hoofdweg, en door enkele smalle baantjes net buiten ’t centrum van ’t stad de goeie richting uit. Slim gezien van dat kleine bakje.
11u45: We stoppen om te tanken, Peter checkt z’n bandenspanning, en we doen een stopje aan een soort van snelwegcafé net naast de naftpomp.

Afbeelding

Merano, ‘k zou ’t wel zien zitten om hier te komen wonen, en dat zeg ik zeker niet van alle plaatsjes in de bergen.

Afbeelding

12u15: We gaan verder, m’n initieel gedacht was om de saaie Val Venosta te volgen, en dan via de Offenpass Zwitserland in te sukkelen. We bekijken de kaarten nog is samen, en m’n makkers stellen voor om dat saaie stuk te vervangen door de Passo delle Palade, en dan via de Passo dell Tonale en de Berninapass naar Zwitserland te rijden. Komt in orde, meer nog, in Samedan, aan de voet van de Bernina weet ik een simpel, goedkoop maar degelijke B&B zijn. Da’s dus geregeld.
Het volgende stuk is dus de Passo delle Palade, een niet zo hoge pas, maar wel een zeer mooie baan, met veel bochtjes, zaols ’t hoort te zijn. Van een top kan je niet echt spreken, we rijden dus gewoon verder, stilaan aan ’t uitkijken naar een pick-nickplekje.
13u15: We hebben een leuke pick-nick gevonden, net na een patrouille van de Carabinieri, die een stuk of drie motards aan de kant gezet hebben. Een geluk dat een tegemoetkomende motard ons ’t teken gaf, of we konden mogelijk aanschuiven om de Italiaanse staatskas te spijzen.

Afbeelding

Ietsje later passeren ze ons, waarschijnlijk een centje lichter, maar nog altijd in ’t bezit van hun vliegbewijs.
In de verte zien we de wolken samenpakken, ik denk niet dat we ’t vandaag droog gaan houden. Was trouwens ook voorspeld, maar hoop doet leven hé.
14u00: We vervolgen onze weg, langs wijngaarden, langs een wel heel laagstaand stuwmeer, onderweg begint ’t enkele keren te druppelen, maar echt regenen doet ’t voorlopig nog niet. De klim naar Passo dell Tonale is een belangrijke weg, onderweg is er nog de afslag Madonna di Campiglio, maar ’t is redelijk rustig, en we kunnen ons op de, naarmate we hoger gaan alsmaar bochtigere weg wel aumseren. Onderweg is er nog een snelheidscontrole van de Polizia, een geluk dat ik die traagrijdende Escort niet ben voorbij gevlogen, iets hield me tegen, ’t zal m’n zesde zintuig zijn ofzo :roll:
15u00: Boven op Passo Tonale, eigenlijk een groot skidorp, waar nu zo goed als niks te beleven is. ‘k Ben hier al in putteke zomer geweest, en toen was er ook al niks te zien, triestig ding als ge ’t mij vraagt.

Afbeelding

Dat de bewolking ondertussen zo intens aanwezig is doet de troosteloze aanblik ook geen goed, en ’t is hier stillekes aan ook koud aan ’t worden. We rijden echt wel ’t slechte weer tegemoet.

Afbeelding

Afbeelding

15u10: Van de Passo dell Tonale rijden we nu naar Tirano, over Aprico en de gelijknamige bergpas. Nog altijd zogezegd een hoofdweg, soms wel maar een scheet breed, maar wel een hoofdbaan. Tijdens de afdaling van de Tonale kun je rechts de Gavia op, die is nog altijd toe. Binnen enkele dagen moeter de renners van de Giro er over, men zal wel volop aan ’t werken zijn om ‘m sneeuwvrij te krijgen me dunkt.
Nog wat verder kan je, wederom rechts, de klim naar den Mortirolo doen, aka. de Passo della Foppa. Blijkt ook afgesloten. Ook hier moet de Giro over, maar de Mortirolo is met moeite 1850m hoog, ’t zal dan wel voor herstellingen aan ’t wegdek zijn.
16u00: Tja, als de Giro passeert kan je de baan maar beter van een proper wegdek voorzien. Zodoende moeten we eerst een tiental minuten wachten bij wegenwerken, om daarna gedurende een kleine 2km achter een pletwals te moeten volgen.

Afbeelding

Die rijdt op z’n best 6 à 7km/u, kun je uittellen hoelang we de koppeling moeten misbruiken hebben.
De afzink van de Passo di Aprica is wel leuk, maar niet simpel. Enkele korte haarspelden en een kletsnat wegdek, ahja, ’t is ondertussen wel degelijk beginnen regenen, dat natte wegdek zorgen ervoor dat ik achter een locale sportief rijdende Clio bijf plakken. Op de droge stukken zijn we direct sneller, spijtig genoeg kan ik de droge stukken tellen op één hand. Zodoende blijven we achter die Clio tot we in de Vall Telinna zijn. Tirano is nog een dikke tien km over een saaie rechte weg, maar ’t is toch gestopt met regenen.
17u00: In Tirano draaien we de Bernina op, de klim is een heel lange, brede baan, die pas vanaf zo’n 2000m hoogte echt leuk wordt, eronder is ’t gewoon een grote baan met redelijk wat bochten in.

Afbeelding

Het feit dat ik ‘m nu voor de tweede keer op rij in de regen doe zal er waarschijnlijk ook voor zorgen dat ik ‘m geen warm hart toedraag, alhoewel hij bij mooi zomerweer een echte belevenis moet zijn. De chauffeurs hier rijden altijd snel, zo snel dat bij een natte baan de auto’s meestal sneller zijn dan wij, motards.
Ook nu is ’t bijna van dat, ware ’t niet dat het een LandCruiser is die me probeert te volgen, en die komt gewoon vermogen en wegligging te kort, ook in ’t natte weer dat ’t ondertussen wederom is. Niet dat het serieus regent ofzo, maar ’t is zeker niet droog, en af en toe zitten we in de lagere wolken, de rest van de klim tot aan de top is zelfs volledig in de wolken.
17u40: Boven op de Passo di Bernina, waar normaal een grote parking is naast de weg is er nu net genoeg plaats om onze motoren te zetten, en dan nog staan ze nog op de baan.

Afbeelding

Afbeelding

De sneeuw kigt hier nog meters hoog, mogelijk zelfs nog indrukwekkender dan de GrossGlockner.

Afbeelding

Ietsje verder zien we de Berninaspoorbaan.

Afbeelding

Inderdaad, ze komen hier ook met de trein over, moet wel is een belevenis zijn. Naast de treinsporen zou een groot meer moeten liggen, ’t Lago Bianco. Wel ’t is zodanig bianco dat ’t zelfs bijna onmogelijk te zeggen is waar al dan niet meer is. Gelukkig is een ijsmeer z’n ijsplaat ’t zwakst aan de oevers, zodoende kunnen we nog een beetje zien dat er iets van watermassa is.

Afbeelding

Ik waarschuw m’n companen nogmaals voor de tweede spooroverweg die je op deze Bernina neemt, als je die sneller dan aan 40km/u neemt kom je dus met beide wielen los van de grond. Nu is dat met een afgeladen moto al niet wijs, ’t feit dat er zo’n 25m een scherpe links ligt maakt ’t nog minder interresant om is te gaan vliegen.
De afdaling naar St. Moritz is snel, zoals ik het me herrinner, met hier en daar een scherpe bocht. Als de spooroverweg daar is laat ik me bijna misleiden, ik rem wel af, maar ga nog altijd sneller dan ik in gedachten heb, en voel de moto ff van de grond loskomen.
Later zullen Frank en Peter getuigen dat ze beiden ook onder de indruk waren van deze passage, maar goed dat ik hen had verwittigd, of dixit Peter, “Ik kon evegoe in dei boemen ewa verder gestoken hemme. Da’s goe zot, joenge!” :lol:
18u30: We komen aan in Samedan, maar hebben pech. De B&B die ik voor ogen had is toe, gaat maar open vanaf juni. Damn :-x
Dan maar de kiosk aan ’t station binnen om raad te vragen, de mevrouw zegt me dat er in ’t centrum een deftig, maar schappelijk geprijsd hotel is, Hotel Post.

Afbeelding

We worden hartelijk ontvangen, de moto’s mogen in de ondergrondse parking staan, zo’n 200m verder. Eerst ’t nodige afladen dus, dan de moto’s wegzetten, dan op de kamer bekomen van de dagreis.

Afbeelding

Uiteindelijk dik 320km, met zomerse en winterse condities, en met vijf bergpassen onder de wielen.
We spreken af om straks te eten in ’t hotel, eerst een doucheke pakken, en ff languit op ’t ben liggen. Een volwaardig bed, ik zal eindelijk is goed kunnen slapen, ook omdat we Frank op de zolder hebben gestuurd, en wij op ’t eerste verdiep zitten, een groot genoege buffer denk ik., hoop ik.
20u30: In ’t cafégedeelte eerst een grote pint gedronken, dat smaakt is, en dan een schnitzel naar binnen, dat smaakt ook.
22u30: Frank gaat reeds slapen, z’n vrouw is ondertussen thuis ziek geworden, en hij is een beetje ongerust. Kan ik begrijpen.
Peter en ik bekijken de kaarten nogmaals, en gaan morgen richting vierwoudstedenmeer, maar hoe, of langswaar, dat zien we morgen wel. Nu eerste nog een pintje, schol!

Grtz, Philip!
Life's journey is not to arrive at the grave safely in a well preserved body, but rather to skid in sideways, totally worn out, shouting..... . "holy crap, what a ride!"

Philz picz are here!

http://www.motoadventurestore.be

Philz movies are here! and here!

Alplutser 2006, 2007, 2008, 2009 & 2010! Alpenman en Marokkocrosser ;-)
JohanGS
Berichten: 349
Lid geworden op: 28 mei 2005, 20:45
Locatie: Gent R1200GS met GPS

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door JohanGS »

Jo De Paepe schreef:@ Johan GS,

aangezien je van Gent bent , loop eens langs bij Atlas & Zanzibar op de kortrijksesteenweg te Gent , 50m van het kruispunt met de Charles de Kerchovelaan.

Die mannen hebben hem in voorraad.
Ah nog beter, ik had al op hun site gekeken maar vond em nergens.
Ik ga voor iedere nieuwe reisbestemming om kaarten in hun afdeling bij de AS adventure op den N35 tegen Massive.
Zal eens langs gaan op de Kortrijksesteenweg 8-) :wink:
08 Eifel und Franse Alpen, 09 ardeche, 2010 Oostenrijk
Ja ik ben lid ;-)
Koppel!!
Berichten: 3773
Lid geworden op: 15 apr 2005, 15:10
Locatie: Oost Vlaanderen

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Koppel!! »

YOO

Vrijdag 16 mei.

07u00: Geeuw, strek, rek etc. Amai, ‘k heb echt goed geslapen, zo’n superdik donzen dekbed slaapt altijd heerlijk. Nu, wakker worden, opfrissen, gerief klaarmaken, en me naar de ontbijttafel begeven.
07u30: ’t Ontbijt is lekker, simpel, maar lekker. Verse croissants en pistolets, echte boter, lekkere confituur, stevige koffie, we klagen zeker niet.
Ondertussen rekenen we af met de ietwat norse, maar anderzijds aimabele vader van de familie. Rare vent, maar gene slechten :mrgreen:
We krijgen de sleutel van de ondergrondse garage, zetten de moto’s aan ’t hotel, laden alles op en iets na acht uur vertrekken we, richting Altdorf en omstreken.

Afbeelding

Aan de locale supermarkt eerst nog is stoppen, en dan richting Maloja kiezen.
Heb de Maloja nog nooit gedaan, naar ’t schijnt is ’t zowat de enige bergpas in de Alpen met maar één afdaling/klim, doordat hij, eens op ’t hoogste punt, een verlenging is van deze vallei.
Samedan, St. Moritz en Silvaplana, de grootste dorpen uit deze vallei liggen dan ook allemaal op minimum 1800m hoogte. En dan is de Maloja, met z’n 1815m, niet echt klimmen als je reeds zo hoog zit.
Zodoende rijden we de eerste km’s langs enkele grote meren, voor ’t grootste gedeelte nog bedekt met een dunne ijslaag.

Afbeelding

Als er dan een open plek in de ijskap is zie je er direct een tiental vissersbootjes ronddobberen, rare mensen die Zwitsers.
In de verte ligt ’t dorpke Maloja, en net vanuit die richting komen de donkere regenwolken ons tegemoet. Veel hoop op een droge dag is er dus niet. ’t Begon nochthans redelijk goed, met opklaringen, maar da’s dus niet voor lang meer.

Afbeelding

09u15: We zitten op de afdaling van de Malojapass, en eens ’t dorpje voorbij duik je direct naar beneden, de baan slingert en kronkelt dat ’t een lieve lust is, maar ’t tempo is niet hoog.

Afbeelding

De baan is kletsnat, en dan zitten we nog is gevangen achter een vrachtwagen met een dikke citroen op z’n aanhanger, die we niet voorbij kunnen zonder z’n hulp.
Dan maar stoppen en enkele foto’s maken, vele leuker.

Afbeelding

De afdaling blijft nat, af en toe een stukje vals plat, dan weer steil naar beneden, met fameuze kronkels tot gevolg. Peter stopt om enkele foto’s van bergkoeien te nemen, je weet wel, die met twee korte en twee lange poten :drunken:
10u00: Net voor we Italië binnenrijden stoppen we om te tanken, we gaan straks wel terug naar Zwitserland, maar dat haal ik niet meer, en in Italië is de benzine stukken duurder dan hier. Frank belt naar huis, hij heeft een onrustwekkend berichtje ontvangen.
Blijkt dat Nancy, Franks vrouw, naar ’t ziekenhuis is gemoeten. Hij zegt dat hij naar huis wil.
We vinden ’t uiteraard heel spijtig, maar begrijpen en respecteren z’n beslissing.
De gps zegt dat hij terug de Maloja over moet, in Silvaplana de Julierpass over moet, en in Chur de autosnelweg, via Zurich, Basel, Colmar, Strassbourg en Metz tot thuis moet volgen. Een kleine 1000km, hij koopt vlug een landkaart van Zwitserland, ik duid de juiste weg aan, en ietsje later nemen we afscheid, Frank vertrekt richting Edegem.

Afbeelding

Afbeelding

Damn, da’s wel een serieuze domper op de feestvreugde, wederom slagen we er niet in om met een volledige bezetting tot thuis te geraken, ’t lijkt wel vervloekt.
Soit, Peter en ik besluiten om er nog ’t beste van te maken, we rijden verder, naar Chiavenna, om daar de Splügenpass over te gaan. Die heb ik al is gedaan, en ik herrinner me dat er langs de Italiaanse kant enkele heel nauwe passages zijn, waar de haarspeld zelfs in de rotsen is uitgehouwen.
Ook is er net voor de top een groot stuwmeer, en is er aan de Zwitserse kant een stuk waar je een twaalftal haarspelden achter mekaar krijgt, en je deze van boven perfect kunt overschouwen.
11u00: We zijn al een tijdje op de Passo della Spluga aan ’t rijden, en zijn nu aan die smalle, bizarre passage. Ik stop en neem enkele foto’s van Peter terwijl hij, door de mist, de bochtjes bedwingt.

Afbeelding

Afbeelding

Ohja, mist zeg ik, eigenlijk zijn ’t wolken, we zitten hier al op zo’n 1600m hoogte, en de wolken hangen echt laag in de vallei, ’t zicht is soms amper 40m, spooky!

Afbeelding

Het vervolg van de klim is niet simpel, we zitten op den duur tussen de sneeuwmuren, in de wolken, heel trage haarspelden te doorspartelen, de eerste versnelling wordt meermaals gebruikt, er zit dan ook totaal geen snelheid in ’t tempo dat we hier veiligheidshalve aanhouden.
11u20: De gps zegt me dat we naast ’t grote stuwmeer aan ’t rijden zijn, maar daar zien we dus totaal niets van.

Afbeelding

Een lange vangrail langs die kant van de baan, da’s zowat ’t enige dat we zien, voor de rest is ’t sneeuw, waarschijnlijk op een dikke ijsplak rustend, en wolken, die elk detail verdoezelen. Tof sfeertje wel, een beetje eng, maar toch leuk.

Afbeelding

11u25: We zijn op de top, net de douane gepasseerd. Vreemd genoeg is de Italiaanse carabinieri de enige die we zien, de Zwitsers vinden ’t waarschijnlijk niet de moeite om tot hier te komen. ’t Is wel een vriendelijke kerel, die Italiaan, hij stelt zelfs voor om een fotooke van ons beiden te nemen :razz:

Afbeelding

Afbeelding

Een Zwitser, die van de andere kant omhoog komt, en waarschijnlijk medelijden met ons heeft, zegt ons dat het weer ginder veel beter is, en dat er zon op komst is. Leuk, maar eerst zien en dan geloven.
11u45: We zijn aan dat stukje met opeenvolgende haarspelden, de wolken hangen nu boven ons, we hebben dus een prima zicht. Zelfs de baan is niet meer kletsnat, maar gewoon niet droog. Peter rijdt op kop, en ik probeer ‘m enkele keren op foto te zetten.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

12u00: We zijn beneden, in ’t dorpje Splügen, en vanaf nu speelt de Rijn weer een belangrijke rol in ons reisverhaal. We volgen nu de Hinterrhein, die ontspringt zo’n twintig km verder, net naast de San Bernadinopass, en volgen deze, door de Via Mala, waar we stoppen, maar ik geen foto’s neem want ‘k heb er al, en ’t zijn altijd dezelfde, tot Bonaduz, een kleine tien km voor Chur.
Onderweg stoppen we om onze pick-nick te nuttigen, op een plek waar we kunnen zitten. ’t Zijn dan wel geen afgewerkte tafels en bankjes, maar wie weet, misschien later wel, en dan zijn wij de eersten die erop gepick-nikct hebben.

Afbeelding

Net na Bonaduz stromen de Hinterrhein, en de Vorderrhein bij mekaar, en wordt ’t pas de echte Rijn.
13u00: Maar zover gaan we net niet, we draaien links een weggeltje in, en hebben een tiental minuten later een mooi zicht op de Vorderrhein, die gaan we nu voor een groot gedeelte volgen, richting de Oberalppass.

Afbeelding

Veel korter bij de bron van de Rijn geraak je zelden.
Soit, dit is een leuk baantje, smal, met een afgrond en een rotsmuur, toffe bochtjes, en onverlichte tunneltjes.

Afbeelding

Afbeelding

13u30: In Lianz komen we dan op de grote weg terecht, de 19 die naar Disentis en Andermatt gaat.

Afbeelding

In Disentis kan je links de Luckmanierpass nemen, maar die doen we nu niet. De St. Gothard is nog toe, en anders geraken we niet meer naar ’t noorden vandaag. Rechtdoor dus naar de Oberalppass.
14u40: We staan boven op de Oberalppass, maar van de Rijnbron hebben we niks gezien, alles ligt dan ook nog ondergesneeuwd.

Afbeelding

Als we ’t lokale restooke binnengaan, en vragen of ze stickers hebben van de pass bekijken ze ons eerst maar heel raar.

Afbeelding

Ofwel spreek ik plotsklaps geen Duits meer, ofwel spreken ze hier zo’n raar dialect, dat ze geen gewoon Duits verstaan. Na enkele minuten begrijpen ze dat we een sticker willen, ik koop er direct van de Furka, en Grimsel, en St. Gothard. Heb ze ooit al gedaan, en toen geen stickers gekocht, bij deze goedgemaakt.
Het weer dan. Wel, ’t is hier droog, de lucht is bewolkt, maar de wolken zitten hoog genoeg, het is hier uiteraard niet warm, maar al bij al, de Splügen indachtig, vinden we ’t best wel aangenaam nu.
De afdaling naar Andermatt is een korte, dat dorpke ligt dan ook redelijk hoog. Ik ben er nog nooit geweest, als je van de St. Gothard komt, en je gaat direct de Furka op, dan sla je zo’n twee km voor ’t dorp linksaf. ’t Is dan ook niets speciaals, gewoon een hoogliggend bergdorp.
Van Andermatt rijden we nu richting Altdorf, de Oberalp is de laatste bergpas voor vandaag geweest, vanaf nu is ‘t alleen maar naar beneden.
15u10: Net buiten ’t dorp moeten we eerst door een smalle kloof, de Schöllenen Schlucht. De baan draait en kronkelt hier dan weer dat ’t een lieve lust is, spijtig genoeg zijn de gallerias veelvuldig aanwezig.

Afbeelding

’t Is hier wel mooi, wie ooit de St. Gothard overmoet om op z’n vakantiebestemming te geraken, en besluit om de tunnel te nemen is een dikke idioot, de pasweg is zoveel mooier, en perfect berijdbaar, zelfs met auto en caravan.
16u00: We zitten reeds in de lage vallei, zijn net Altdorf voorbij, de Klausenpass was nog dicht, anders had ik die er gerust willen bijnemen.
In Fluëlen stop ik, aan een benzinepomp net naast een Burger King. We moeten dringend onze regenkledij uitdoen, alsook onze warmste laagjes. Het weer is hier zalig, volop zon, een dikke twintig graden, perfect gewoon. Frank had ons rond de middag al een berichtje gestuurd, met de vermelding dat hij Zurich voorbij was, en dat ‘zo’n 27°C was. Kon ik toen moeilijk geloven, maar hij had dus gelijk.
We rijden wat verder, en stoppen bij een hotel met zo’n verroest kreng van een ouwe moto aan een paal.

Afbeelding

We vragen de baas of hij nog wat heeft, hij zegt dat hij eigenlijk volgeboekt zit, maar hij heeft nog één kamer, met zicht op een muur, en zonder veel luxe. Die luxe kan me gestolen worden, hij maakt voor ons een speciaal prijske, en we nemen de kamer.
De moto’s mogen in de garage aan de straatkant.

Afbeelding

We nemen ons gerief van de moto, leggen alles op de kamer, en ‘k moet de baas gelijk geven, veel luxe is er niet, maar ’t is er wel proper, en da’s veel waard.

Afbeelding

16u30: Nu zitten we hier, veel te vroeg om iets te eten, en te laat om nog ergens ver naartoe te gaan, de Klausenpass had ideaal geweest om ‘m is te rijden, maar zoals gezegd is die nog afgesloten, en voor de vele kleine baantjes bergop is ’t nog te vroeg op ’t jaar.
Soit, dan maar een klein wandelingske doen tot aan de oevers van de Urner See. Spijtig genoeg geraken we zover niet, enkele mooie appartementen staan aan de oever, zodoende geraken we niet aan het water.
Ik heb ondertussen ook al fameus honger gekregen, onze pick-nick deze middag was kort, en simpel, we besluiten om snel tot aan diene Burger King te rijden, een hapke te doen, en deze avond pas na acht uur op ’t terras van ’t hotel te gaan eten.
20u00: We zitten hier al een uurtje op ’t terras, ondertussen is hier een bus met Engelse senioren en zonderlingen (en ik wil beide groepen echt niet over dezelfde kam scheren, maar er zaten echt bizarre mensen tussen) toe, we kunnen ons niet van de indruk ontdoen dat de gids er zijn voeten aan veegt, en dat ’t zo één van die reisjes is waar men elke €cent uit je zakken wil krijgen.
Dat er weinig happy faces te zien zijn moet ik er waarschijnlijk niet meer bijvertellen :-/
Het eten is nochthans meer dan ok, ’t heeft ons gesmaakt.
21u30: De bewolking heeft ons ingehaald, ’t mooie weer was van korte duur.
Ondertussen is ’t ook al kouder geworden, en besluiten we om morgen van hier langs ’t meer tot in Kusnacht te rijden, dan naar Arth, en daar de oevers van de Zuger See tot in Zug te bollen. Dan via Zurich naar Schaffhausen, waar we de Rijn nogmaals ontmoeten, en naar de grootste watervallen van Europa gaan kijken.
De bedoeling is om tegen de avond in ’t Zwarte Woud een hotelleke te scoren, en daar te overnachten.
Maar eerst gaan we ons hier nog te slapen leggen, tot morgen!

Grtz, Philip!
Life's journey is not to arrive at the grave safely in a well preserved body, but rather to skid in sideways, totally worn out, shouting..... . "holy crap, what a ride!"

Philz picz are here!

http://www.motoadventurestore.be

Philz movies are here! and here!

Alplutser 2006, 2007, 2008, 2009 & 2010! Alpenman en Marokkocrosser ;-)
johnnyke
Berichten: 63
Lid geworden op: 03 mar 2005, 22:06
Woonplaats: Sint-Truiden
Locatie: Limburg

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door johnnyke »

Alplutsers mooie naam en eveneens een mooi verslag om te lezen
Ik zie dat ik hier met prof's te maken heb daarom volgende vragen
-Wij gaan de eerste 2 weken van september hoe zit het dan met het weer zijn er dan al passen die terug dicht zijn ?
-Zijn er ook zoals in Oostenrijk plaatsen waar je moet betalen om erdoor of erover te geraken


Groetjes Johnny
Koppel!!
Berichten: 3773
Lid geworden op: 15 apr 2005, 15:10
Locatie: Oost Vlaanderen

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Koppel!! »

YOO

Johnny, waar ga je precies? De Alpen zijn redelijk groot, dus ietwat een planning, of toch minstens een richting zou wel handig zijn.
In September kunnen sommige bergpassen gesloten zijn door sneeuwval, maar da's eigenlijk gedurende gans 't jaar zo, heb al meerdere keren in putteke zomer boven op ne pas gestaan, in de sneeuw.
Ik zou me sowieso voorzien op 't ergste, en hopen op 't beste. Ik hoop trouwens met je mee, ik ga mogelijks de tweede helft van September ook nog is weg, hoop dat ik 't met de moto kan doen ipv. met de auto.
Buiten de bekendste bergpassen in Oostenrijk zijn er denk ik geen tolwegen in de Alpen, de tunnels uitgezonderd. Ohja, de Puy de Dome, da's ook steil bergop, en daar betaal je 4€ inkom :wink:

Iets anders, 't laatste gedeelte van 't verslag moet nog komen, zit in de pijplijn, maar ik ben ondertussen (her)begonnen met de verfraaiingswerken aan m'n huizeke.
Waaneer 't weer 't toelaat zit ik dus te schilderen, te voegen, kiezelsteentjes te scheppen, oude trottoirdals uit te breken, en nog vanalle andere werken te doen, ik ga mij deze week nog is enkele uurtjes bezig houden, en dan is 't compleet.

Grtz, Philip!
Life's journey is not to arrive at the grave safely in a well preserved body, but rather to skid in sideways, totally worn out, shouting..... . "holy crap, what a ride!"

Philz picz are here!

http://www.motoadventurestore.be

Philz movies are here! and here!

Alplutser 2006, 2007, 2008, 2009 & 2010! Alpenman en Marokkocrosser ;-)
johnnyke
Berichten: 63
Lid geworden op: 03 mar 2005, 22:06
Woonplaats: Sint-Truiden
Locatie: Limburg

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door johnnyke »

Hela de mannen
koppel mag ik u mischien de GPS route doorsturen dan zie je zelf waar we overal komen
Gr. johnny
Wally
Berichten: 636
Lid geworden op: 07 okt 2004, 06:40
Locatie: Gent

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Wally »

Geestig, zeg!
'k Heb heel den dag hard gewerkt, vanavond nog een paar uur bureauwerk gedaan, en als afsluiter een dag of 2 in de Alpen rondgereden op Koppel z'n rechterschouder!
't was mooi, 't heeft deugd gedaan, 'k zal goe slapen.

Mercie Koppel!

Wally :pig:
Leven is het meervoud van lef!
Koppel!!
Berichten: 3773
Lid geworden op: 15 apr 2005, 15:10
Locatie: Oost Vlaanderen

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Koppel!! »

Zaterdag 17 mei.

08u40: We zijn reeds opgestaan, en zitten aan ’t ontbijt. ’t Ontbijt dat opgediend wordt in zo’n grote, typische ontbijtzaal, dewelke je alleen in zo’n hotel vinden kan.
Naast ons zit een Engels koppel oudere mensen, van hen vernemen we dat de bus van gisteren in één stuk vanuit Calais tot hier is gereden.
Je zou voor minder een lang gezicht hebben, een godganse dag op zo’n bus, brrr, ’t gedacht alleen al.
Na de rekening betaald te hebben, en onze moto’s weer opgezadeld te hebben vertrekken we, richting Brunnen, om vandaar langs de oevers van ’t Vierwoudstedenmeer tot in Kusnacht te rijden.
09u20: De baan langs ’t meer is voor de helft in tunnels te doen, maar af en toe is ’t een mooi zicht. De bewolking zorgt er achter voor dat ’t een beetje een triestige ochtend is, kweenie, zo’n beetje een sip gevoel. Mogelijks ook omdat de congé zo goed als ten einde is.
09u50: Net voor Weggis stoppen we ff om is van ’t zicht te genieten.

Afbeelding

’t Zal hier bij mooi weer wel een prachtomgeving zijn, nu is ’t precies wachten geblazen op de eerste regenbui. We zien wel.
Van Kusnacht rijden we nu naar Arth, om de oever van de Zugersee te volgen tot in Zug.
Van hoge bergen is hier geen sprake meer, een heuvelachtig landschap, compleet in ’t groen, zal ons vanaf hier vergezellen.
In Zug stoppen we snel ff aan een supermarkt om iets voor ’t eten te kopen. Als ik buiten aan de moto’s sta te wachten passeert me de éne na de andere luxewagen. Of dikke sportcoupé. Duidelijk dat de stedelingen meer poen hebben dan de bergbewoners.
Van hier gaat ’t naar Zürich, over de Albispasshöhe. Een pasje met een miezerige hoogte van amper 791m, maar hé, we hebben ‘m gedaan.

Afbeelding

11u15: Net over de top moeten we terug stoppen. Het zicht op de Zürichersee, en de achterliggende bergen maakt dat ge hier niet zomaar kunt verderrijden. Een mooi uitzicht, zondermeer!

Afbeelding

Van hier gaat ’t naar Zürich, daar moeten we ’t stad door om de baan naar Schaffhausen te nemen, mijn ervaring met Zwitserse steden doet me ’t ergste vermoeden. Maar we hebben beiden een gps aan boord, ik bedoel, hoe moeilijk kan ’t dan nog zijn?
Wel, eerst volgen we de gps, al snel blijkt dat mijn toestel, en Shulty’s gps er een andere mening op na houden hoe ’t snelst door ’t stad te raken. Da’s raar!
Soit, zolang het ding me zegt dat ik richting Schaffhausen moet doe ik wat ’t me opdraagt.
En dan, de grote weg naar de luchthaven, langswaar we dus moeten passeren, ligt compleet opengebroken. Zware machines en veel volk zorgen ervoor dat, ondanks onze GS’en, we die baan al mogen vergeten. Als we een omleidingsbord volgen denken we dat we goed zitten, echter, na een tiental minuten komen we terug op deze weg uit. Herbeginnen dus.
Zo gaat ’t nog enkele malen. Uiteindelijk gaan we een vol uur verliezen met die wegenwerken. Ondertussen hebben we wel getankt, zijn we door een woonwijk gereden, hebben we een fiets- en voetgangersbrugje gebruikt over één of andere ringweg, en zijn we drie keer aan ’t zelfde punt gepasseerd. Man, wat een gedoe!
Ik volg dan maar een tijdje, zo’n tien km, een andere route, in de hoop dat de gps me van dit punt niet meer over die opengebroken weg wil sturen, en warempel, ’t lukt. Eindelijk zijn we na meer dan een uur uit Zürich. Ik haat Zwitserse steden, alleen al hiervoor zou je zo’n wegenvignet kopen, dan heb je al die miserie niet.
Soit, op weg naar Schaffhausen dus, waar we de Rijn gaan terugzien, nadat we gisteren zo goed als aan de bron hebben gestaan. Waar de Rijnwatervallen zijn, qua debiet de grootste watervallen van Europa.
13u30: Om er te geraken moet we ff door Duitsland, om na vijf km weer op Zwitserse bodem te staan, de landsgrens doet hier zo’n raar sprongetje, alsof ze per se deze omgeving in Zwitserese handen wilden houden.
Aan de watervallen parkeren we ons, ik zet me naast een rode R1200RT met belgische nummerplaat (MIV-###), en zie dat de moto een sticker heeft van de BMW MC VL. Zo’n toer doen, om dan hier naast een clublid te staan. De wereld is soms een klein plekje.
De watervallen zijn op hun best, de vorige keer heb ik ze mogen aanschouwen vanop de andere oever, daar kun je weliswaar tot aan de waterval zelf wandelen, via een te betalen serie van trappen en overhangende staketsels.

Afbeelding

Vanop deze oever zie je de watervallen echter véle beter, hier kan je ook op de bootjes stappen, die je ofwel naar de rots in ’t midden brengen, ofwel een nat pak brengen door zo dicht mogelijk bij ’t schuimende water te varen.

Afbeelding

Afbeelding

Tja, lijkt me wel is leuk, als ’t dertig ofzo graden is, alhoewel ’t zonneke hier verwoede pogingen doet om door te breken is ’t hier wel aangenaam warm, maar zeker niet zonnig. Ik denk niet dat we vandaag nog blauwe lucht zullen zien.
14u45: Na een dik uur naar vanalles te hebben gezien, van boten tot vissen en broedende watervogels rijden we verder.

Afbeelding

Afbeelding

Naar Duitsland, ’t Zwarte woud in. Een mooie regio voor motorrijders, als ’t weer meevalt. Vorige keer heb ik me hier nog een ganse dag geamuseerd op de bochtige wegen.
15u45: Aan ’t begin van ’t Zwarte woud zetten we ons opzij aan een parking om te eten, ’t is al laat genoeg. Ik kijk wantrouwig naar de hemel, ’t is al een ganse dag bewolkt, maar nu ben ik er bijna zeker van dat we ’t niet droog gaan houden.
16u45: Enkele tientallen km verder, tijdens een fotostopke begint ’t dus echt te regenen. De temperatuur was ook al gedaald van een aangename +20°C naar zo’n 14 graden, pfff, ik heb ’t gehad. De goesting is over en uit bij mij.
Ik stel voor aan Shulty om naar huis te rijden, ipv. nog een overnachting te doen hier.
Hij bekijkt me, begint nerveus op z’n gps te tokkelen, en zegt na enkele seconden “Zijde gij zot, da’s nog is 650km, da haal ik nie jong.”
“Maar jawel” zeg ik ‘m, “da’s een piece of cake”. Gewoon rijden, en denken aan ’t feit dat ge straks weer in uw eigen beddeke kunt liggen, bij ’t vrouwke.
Blijkbaar doet die gedachte ‘m goed, want hij stemt er mee in. Dus, gps de snelste route naar huis laten berekenen. Daarvoor moeten we een stukje terug, eerst naar de 31, de grote baan van Titisee naar Freiburg, waar we de autosnelweg opmoeten.
Deze weg doen we volledig in de kletsende regen, toch nog een stopke doen om een fotootje van de omgeving te schieten, mooi n’waar :roll:

Afbeelding

De baan naar Freiburg is best wel leuk, ware ’t niet dat ’t heel druk is, en niet overal de mogelijkhied is om de, ondanks ’t natte wegdek, tragere auto’s voorbij te raken.
Eens Freiburg is ’t weer droog, van hier volgen we terug de Rijn tot in Strasbourg, om daar Frankrijk binnen te vallen, en zo over Metz en Luxemburg thuis te raken.
Eens op de autosnelwag gaat de kraan ietsje verder open, we doen zo’n 140 tot 150, ’t verkeer gaat heel vlot, ’t is droog, rechts zien we de wolken die ons uit ’t Zwarte woud duwden, links zie ik de heuvels en bergruggen van de Elzas of de Vogezen. Is er eigenlijk iemand die exact weet wat ’t verschil is tussen die twee, of waar de éne eindigt en de andere begint?
Soit, tot nader order is ’t één pot nat, en aan de wolken die ook daar hangen zou ’t wel is meer dan een spreekwoordelijke pot nat kunnen zijn.
Wij zitten hier dus in de Rijnvallei, tegen een goeie 150 te knallen, met droog weer, en in de verte zelfs een stukje blauwe lucht, zou ’t dan toch nog... Ach, we zien wel.
19u00: In Strasbourg nemen we de snelweg naar Nancy, eerst nog is getankt. ’t Was al van in ’t Zwarte woud geleden, zo’n 150km terug, dat we nog ff gestopt hadden. Nu is ’t de bedoeling om Luxemburg zonder stoppen te halen, en dan kunnen we tegen 10u30, max. 11u00 thuis zijn.
Net na de eerste péage zet Peter zich ff aan kant, hij vindt dat z’n GS een beetje wiebelt. Ook voelt z’n achterband wel héél warm aan, oei, da’s niet goed.
De moto op de middenbok, aan ’t achterwiel draaien, en ja hoor, een mooi lek dient zich aan. Geen nagel of iets dergelijks te zien, die zal er al uit gevlogen zijn, mogelijk dat hij daarom zo plots begint leeg te lopen.
Peter heeft gelukkig zo’n drukmetertje mee, we zien dat de band maar één kg druk meer heeft, geen wonder dat deze zo warm staat. Ietsje minder en je rijdt ’t karkas aan gort.
Dan maar is nadenken. We hebben hier geen pomp ofzo, enkel drie van die mini drukflesjes die je bij zo’n bandensetje krijgt.
Als we de band nu willen maken moeten we ‘m laten leeglopen. Maar gaan zo’n drie ampoules voldoende zijn om ‘m terug op druk te brengen? Ik betwijfel het.
Navraag leert ons dat ’t volgende tankstation op zo’n 25km ligt. Als we de band wat kunnen oppompen om tot daar te raken is er geen vuiltje aan de lucht.
We steken de eerste ampoule in de ontspanner, en vijzen deze op de band. Peter weet gelukkig dat je de ampoule dan maar beter met handschoenen vastneemt, ze bevriest in enkele seconden. Na één ampoule zien we, teleurgesteld, dat de druk amper met 0,3Bar is opgelopen. Dwz. dat je zo’n vijf à zes ampoules nodig hebt om een volledig lege band op druk te krijgen. Gelukkig hebben we de reparatie niet hier gedaan.
Nog twee ampoules verder zit er zo’n 1,7Bar in, voldoende, hopen we, om ’t tankstation te halen. Peter vertrekt direct nadat ik de ontspanner eraf schroef, geen tijd te verliezen nu.
Ik laad m’n gerief op. Handig als de reparatieset onder je zadel zit, en je eerste alles achterop moet afladen om je zadel te kunnen losmaken :-/
Na enkele minuten vertrek ik ook, en net voor ’t tankstation haal ik Peter in, ’t gaat goed, en we halen zonder verdere problemen de luchtpomp.
Daar repareren we de band, hebben we ondertussen al enkele malen gedaan, is dus een spreekwoordelijk eitje.
Ondertussen hebben we wel veel tijd verloren, ons idee om tegen den elven thuis te raken valt in ’t water, ’t zal eerder na middernacht worden, misschien zelfs 01u00. Ach, we zien wel...

Afbeelding

21u30: Na een controle zien we dat de achterband perfect op druk blijft, we gaan dus verder naar Luxemburg. Gedurende de hele reparatie was ’t wel mooi weer aan ’t worden. Het is volledig opgeklaard, maar ’t begint stilaan donker te worden. Het regent in elk geval niet meer, en ’t ziet er naar uit dat overal waar we heengaan de bewolking openscheurt.

Afbeelding

Leuk, had ’t nu maar in ’t Zwarte woud opgeklaard, dan zaten we nu aan een terraske in ’t hotel een glaasje wijn te drinken ofzo.
22u50: We staan in Aire de Capellen, hebben net de tank nogmaals volgedaan. ’t Is koud geworden, Peter warmt z’n handen op aan z’n cilinders, maar da’s weinig effectief.

Afbeelding

Een open hemel koelt natuurlijk snel af, zeker in ’t voorjaar, wanneer de dagtemperaturen nog niet rond de dertig ofzo graden liggen.
Toch liever een open en koude hemel, dan een bewolkte, ietsjes warmere maar natte hemel.
We spreken af om aan Aire de Wanlin nog een stopke te houden, ’t stuk van Luxemburg naar huis is nog altijd meer dan 250 km, en da’s lang, zo zonder stoppen.
00u00: Middernacht, we staan aan Aire de Wanlin.

Afbeelding

Thuiskomen zal zo rond 01u20 gebeuren, naargelang onze stop hier duurt.
Een lekker heet bakje koffie later gaan we verder, ’t is nog altijd droog, maar wel mistig. En koud. En toch, ‘k voel me goed, wederom dat paard dat z’n stal heeft geroken zeker.
Op de ring rond Brussel nemen Peter en ik afscheid, we zwaaien, en kiezen ieder onze richting. In Groot Bijgaarden doe ik nog een tankstop, sta ik niet met een lege tank thuis.
01u35: Ik ben thuis, m’n persoonlijk ontvangstcomité staat klaar, m’n vriendin en de katten, allen klaar om een knuffel te geven.
Een rare laatste dag, in ’t Zwarte woud had ik ff zo’n ambetant gevoel, de regen, de kou die plots kwam opzetten, nu ik thuis ben weet ik dat ik de juiste beslissing heb gemaakt.
De reis zelf, super, maar anders dan vorig jaar :cheers: Niet beter, maar ook niet slechter. Prachtige dingen gezien, de sneeuwmuren op de GrossGlockner, de Sellarunde gereden, de Monte Zoncolan overwonnen, de off-roadpiste van Forcella Lavardet gereden, de Jaufenpass nogmaals gedaan, de Maloja en de Oberalp aan m’n lijstje van “been there, done that” toegevoegd.
Een prachtige bende ook, alhoewel ik een vierde en soms zelfs een vijfde man wel miste :mrgreen:
’t Was wederom de moeite, ik dank bij deze Frank en Peter nogmaals voor ’t aangename gezelschap, en ’t geduld om ’t weer een week met mij te willen uithouden :-P
Op naar de Alplutsers 2009, waar, wanneer, met wie, en hoe, da’s nog staatsgeheim, zal ten gepasten tijde wel kenbaar gemaakt worden, tot dan :wink:

Grtz, Philip!
Life's journey is not to arrive at the grave safely in a well preserved body, but rather to skid in sideways, totally worn out, shouting..... . "holy crap, what a ride!"

Philz picz are here!

http://www.motoadventurestore.be

Philz movies are here! and here!

Alplutser 2006, 2007, 2008, 2009 & 2010! Alpenman en Marokkocrosser ;-)
Shulty
Berichten: 1447
Lid geworden op: 06 okt 2004, 23:55
Woonplaats: Gooreind / Wuustwezel
Locatie: Gooreind / Wuustwezel

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Shulty »

Wat was het toch weer een leuke trip!!!

Philip en Frank......thx :wink:
R1150GSA '04
R1200GSA '10
Wally
Berichten: 636
Lid geworden op: 07 okt 2004, 06:40
Locatie: Gent

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Wally »

Mooi!

Wally :pig:
Leven is het meervoud van lef!
Frank K
Berichten: 1692
Lid geworden op: 28 sep 2004, 13:53

Re: Alplutsers, editie 2008!!

Bericht door Frank K »

Zo vandaag het eerste exemplaar mogen ontvangen van het gebundeld reisverslag. Vorig jaar ook laten maken
en aangezien dat een stuk aangenamer leest dan op de pc, dit jaar herhaald.
Is weer een lijvig boekje geworden van maar liefst 95 pagina's.
Na overleg met Koppel!! wil ik overwegen dit boek eens over te maken aan M&T, ik ben van menig
dat meerdere motorrijders hier iets aan hebben.
Iemand enig idee hoe dit in zijn werk gaat? Gewoon opsturen? Of wat?
AfbeeldingAfbeeldingAfbeeldingAfbeelding
Gesloten