Reisverslag : Les Grandes Alpes

Hier worden enkel ter inzage de complete reisverslagen gepost van forumleden.
Voor eventuele vragen, contacteer via PM of e-mail de auteur

Moderator: GVN

P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 1: Thuis tot Wurzburg - maandag

Om de herfst in te zetten ... Nog eens een reisverlagje...

Niets is zo gezellig als ontwaken met de klank van regendruppels op ramen. Alhtans niet op een dag als je van zin bent om eens lekker niets te doen. Vandaag echter geen gezellige ontwaken. Eerder een ontnuchterend besef en vooruitzicht van wat ontegensprekelijk zal plaatsvinden. Tja, motorrijden en regen zijn niet van elkaar los te koppelen. Wat totaal niet wil zeggen dat deze combinatie een positieve bijklank heeft of een staande ovatie zal krijgen. So be it, we vertrekken naar Les Grandes Alpes.

Om 08.20 is de groep volledig. ik kom als laatste binnen bij Hans, om van daaruit aan een lange rit te beginnen. Na koffie zonder koekje, vertrekt de heilige drievuldigheid op missie naar den deuts, uitgewuifd door Herr Fons und Bert en Fraulein Jo en Meen.

Niet veel soeps die eerste uren en ook niet veel droogte in Belgie, ook niet in Nederland en nu ik even terugblik, ook niet in Duitsland. Hier en daar een opflakkering, een sobere poging van de weergoden om ons bij te staan, maar allesbehalve bewonderenswaardig. Kortom, regenpakken van ’s morgens tot ’s avonds een uur of 17.30. De semiprofessionele membranen van handschoenen en laarzen zijn getest op hun uithouding en hebben de weddenschap royaal verloren. Zowel natte kousen, als rode gerimpelde vingers, als het zogenaamde meervoudige laagjessysteem hebben meegedragen aan het wel en wee van de eerste dag.

Enkele tassen koffie, een lichte middagmaaltijd, liters dure Duitse benzine en een goede 500 km verder komen we aan in Wurzburg. Veel te groot, te duur, te ... veel voor drie verzopen motards. Na welgeteld 72 minuten lukt het ons om opnieuw deze studentenstad te verlaten. Ik geloof dat quasi iedereen eens voorop heeft gereden zonder succes, zelfs fraulein Garmin vond het nodig om ons eens stevig bij ons verrimpelde ... te nemen.
Bon, we verlaten Wurzburg.

Die Romantische Route leidt ons voorbij enkele niet-nader-te-noemen dorpjes, waar we zonder problemen een eerste overnachting vinden. Goedkoop, lekker eten en een bereidwillige fraulein achter de toog. Zwaar onder de indruk van de invloeden van een zacht Duits pintje, proberen we nog een koppige topkoffer tot andere, cooperatievere ideeen te brengen. De volhouder wint en het is zeker niet een stuk plastiek. Het gebruik van de daarin gestouwde notebook is opnieuw veilig. Dit moet gevierd worden.

Nog een update schrijven voor het thuisfront, een laatste nachtmutsje en dag 1 is vergeten tijd.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 2: Wurzburg tot Fussen - dinsdag

06.20 en de postbode van Wurzburg klopt op de deur.

In plaats van een aangetekend schrijven van de thuisploeg te bezorgen zegt ie doodleuk tegen Hans, die van opperste verbazing uit z’n bed was gevallen en daardoor als Japanse vrijwilliger de deur mocht openen, dat hij niet op onze deur had geklopt maar op die van de buren. De uitbater, de schijnheiligaard.
En ondertussen zijn we wel wakker natuurlijk.
Uit protest eten we al zijn eieren op en drinken bewust zijn miserabele koffie. Voila, eigen schuld.
Stralende hemel en hier en daar een wolkje uit beleefdheid. Veel te mooi om waar te zijn. Dit zal later nog dik en dubbel worden ‘goedgemaakt’ door onze persoonlijke onweerswolk. Aan sneltreintempo passeren, bezoeken en fotograferen we de dorpjes aan wie de Romantische Strasse zijn naam te danken heeft. Bijblijvers zijn Dinkelsbuhl en Rothenburg. Voor de geinteresseerden, zoek maar op google.

Onze personlijke onweerswolk:
Voor ons, achter ons, onder ons of boven ons, hij zat constant in onze nek te ademen.
Onze nekharen kwamen ervan overeind, zonnebrillen bedampte en fragiele lichaamsdelen deinsden verschrikt terug. Hij bleef ons vanaf de middag gezelschap houden en er was van geen kanten aan te ontsnappen. We zaten er aan vast zoals fototoestellen aan een bus vol Japanners.
’s Namidags ging het van kwaad naar erger. Nog steeds als reactie op de postbode/hoteluitbater weigerden we om de regenpakken aan te trekken. Deels onder lichte dwang van Peter die enkel interesse had in het volgende dorp, het bijschaven van z’n bochtentechniek of het uitstippelen van de ideale lijn in een bocht.
‘ijdele hoop, maar de volhouder wint‘ zegt een Japans spreekwoord.

18.30 aankomst in Fussen. Wijselijk eerst afgedraaid naar Hopfen Am See om daar een onderkomen voor de nacht te vinden. B&B’s allen volzet. Maar ergens ten velde, aan de ingang van een hotel zorgde de Japanners voor redding. Met een welgemeende ‘hajjo’ verwelkomt een kleine delegatie ons aan ‘Hotel Alpenblick’ met een perfect synchroon uitgevoerde buiging.
Ondanks deze intro en de standaard kamer is het restaurant niet uitnodigend genoeg voor Herr Hans. Een promenade langs de See brengt ons bij een pittoresk gelegen restaurantje. Het eten en de dag zelf worden geevalueerd, met als eindresultaat, dat we onze wolk gaan afdanken. We zijn nu wel echt klaar voor een zonnigere of minstens drogere wapenbroeder.
Ondertussen zijn we een dikke 900 km van huis verwijderd. De machines trekken er zich niks van, die blijven onverstoort en vrolijk verderzoemen, weer of geen weer. Schril contrast met hun berijders die het op de baan niet altijd even makkelijk hebben in dit klimaat. Hoe zit dat eigenlijk met de opwarming van het klimaat? Hier alvast niets van gemerkt, povere 5.5 graden...

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Relax
Berichten: 5686
Lid geworden op: 30 sep 2004, 16:31
Woonplaats: Sint-Martens-Lierde begot.
Locatie: O-Vl, in Sint-Martens-Lierde begot.

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door Relax »

Goe begin.
I respect your opinion. But I don't give shit.
Zeppe
Berichten: 1455
Lid geworden op: 06 jan 2005, 09:47
Woonplaats: 2630
Locatie: Aartselaar

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door Zeppe »

Deze ga ik wat volgen.
Ben nl zinnens deze trip, in combinatie met Route Napoleon, ook te gaan maken.

Laat het vervolg maar komen ...


:grin:
R1200GS-Adventure - smoke grey (24/06/2011)
Vespa GTS250 (27/09/2018)

"Het eindpunt kan nooit zo interessant zijn als de weg ernaartoe"
Beemerke Beem
Berichten: 145
Lid geworden op: 17 feb 2012, 17:35
Woonplaats: Aartselaar
Locatie: Antwerpen, Vlaanderen

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door Beemerke Beem »

Ik heb in september van dit jaar een weekje die route gedaan. Ben uitgeregend.
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 3: Fussen tot Edolo - woensdag

Vandaag zijn we ons avondeten gaan zoeken rond een stuk of acht. Beetje laat, maar het had z'n reden.
Tijdens de zoektocht naar een eetstekkie stuiten we op het enige restaurantke in Edolo, dat in deze periode van het jaar durft open te blijven. Restaurant op het eerste verdiep, op het gelijkvloers een bar met 1 klant. Een Italiaanse dwerg met bloeddoorlopen ogen. Kinky gas, roaaw. Spreekt boekdelen voor het restaurant. Ondanks deze twijfelachtige aanzet toch een supervriendelijke ontvangst door de kok en zijn Italiaans sprekende mama met een Lubbeeks accent. Bij gebrek aan een menukaart, vertrouwt ze op haar parate kennis en laat ons als voorgerecht kiezen tussen penne met vleessaus en spaghetti met vleessaus. Als hoofdschotel maakt ze het ons gemakkelijk: ‘geen keuze - eten wat de pot schaft’. We voelen ons onmiddellijk thuis. Nog straffer, het restaurant is een soort thuis. We zitten in de living van een ouder koppel dat restaurantje speelt. Maar goed, het bier is koud en het gezelschap gasten snappen toch niets van ons geouwehoer. De aperitief is het uitgelezen moment om de dag te overlopen. Het had immers zijn redenen dat we iets later waren gestopt met rijden.

Een verschrikkelijk moeizame start van de dag zorgt pronto voor een vertraging van een 45 minuten. De regen voelde z'n ontslag naderen en wilde nog eens het onderste uit de kan persen. We verlaten Hopfen om 09.45 en karren naar ... overal waar regen is. De eerst pas van vandaag is de Fernpas. Amper gelegen op een 1250 meter hoogte, nauwelijks de naam waardig. Ware het niet dat de inheemse Frank De Boosere in heel Oostenrijk sneeuw voorspelt, vanaf 1200 meter. Op een 900 meter gaat de regen over naar 'emmers kappen', nog een goei 100 meter hoger krijgen we hagel en op de pas zelf onze voorspelde natte sneeuw. Spekgladde banen en motoren die denken dat ze beter kunnen rijden dan de motards zelf.

Volgende pas op het menu is de Timmelsjoch. Goed voor kleine 2500 meter hoogte. Zonder af te checken of ie al dan niet open is, besluiten we toch om deze wijselijk over te slaan. Zelfs routinees hebben hun grenzen. Effe doorsteken naar een lager gelegen plaats om van daaruit onze route weer op te pikken. Nog steeds regen.

Aan de voet van de Stelvio komt de zon er dan toch nog eens door. Hier pikken we terug de draad op van onze reisroute. 17 graden en zonnebrillentijd. Onmiddellijk een terraske inpalmen om rond een stuk of 2, toch ietwat te eten.De plaatselijke carrabinieri laat ons weten dat de pas open is, vlot bereidbaar en berekoud. De brave man dacht zeker dat wij echte motards waren, anders had hij nooit deze idiote uitspraak durven uiten.
Na 20 minuten kwam de eerste poedersneeuw. Na 25 minuten zakt de temperatuur onder de 5 graden en krijgt de poedersneeuw volwassen allures. Na 45 minuten staan we boven, tientallen foto's en evenveel jaren ervaring rijker. Afgeklopt op -2 graden.

Zodra ons voorwiel naar de andere kant van de berg wijst, is ook de regen en sneeuw verleden tijd. Beneden in het dal spreken we weer over een milde 20 graden en volle zon. Omdat in dit dal geen noemenswaardig dorpje te vinden is, gaan we maar verder met de volgende pas: De Mortirolo. We zijn ondertussen 5 uur gepasseerd en hebben nog geen zicht op een onderkomen voor de nacht. Geen zinnig mens die er dan nog aan denkt om nog aan een pas te beginnen.

Zalige wegen, geen verkeer (kan niet anders) en een toekomstgerichte verstandhouding tussen moto en motard. Ooit worden we 'echte'.
De gedachte aan een camping ligt kilometers ver weg. In Edolo zoeken en vinden we wederom een hotelleke en een gezellig restaurant.

Morgen wordt het zomer.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding






Afbeelding
Den Dirk
Berichten: 915
Lid geworden op: 08 aug 2007, 13:18
Locatie: brabant

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door Den Dirk »

Wanneer komt 't vervolg? :grin:
I like my bike!!
ZapruderGS
Berichten: 23
Lid geworden op: 28 jan 2011, 00:54

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door ZapruderGS »

Fantstic !
'k Wou dakker bij was.
Rij veilig.
Eddy1966
Berichten: 55
Lid geworden op: 30 jun 2012, 08:35
Woonplaats: Put
Locatie: Boven op de grens

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door Eddy1966 »

Mooi verslag en super foto's.... :grin:
R1200GSA LC 2015
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 4: Edolo tot Lecco - donderdag

Vandaag reden we onze motoren de hotelparking af om 09.15. Prima zo.

Als flinke dagetappe stonden enkele minder gekende cols op het menu. Na een kleine kilometer vonden we het straatje,meer was het niet, van de eerste.
Passo del Vivione. Onwaarschijnlijk mooi. Aanvankelijk een ardeens eenbaansweggetje van onberispelijke kwaliteit, niet meer dan 50 meter rechtdoor en alle types van bochten passeerden de revue. Voor de kenners : een schoolvoorbeeld van een technisch stukje rijwerk.

De 1200LT doet een verdienstelijke poging om zich te ontpoppen tot een gooi en smijtfiets. Kan tellen voor een motor van dik 500 kg met alle bagage en rijder erbij. Den deuts is er deze vakantie al zwaar doorgesleurd en ze mogen ervan zeggen wat ze willen, maar motoren bouwen kunnen ze. En als ik Hans en Peter voor me zie rijden ziet dat er even puik uit. Sint Christoffel kijkt mee over onze schouders en knikt bevredigend, zijn zegen hebben we. De brave man heeft alvast niet veel werk, met zijn patroonheilige activiteiten, want veel reizigers zijn hier absoluut niet te vinden.
Waar de bekende, toeristische cols a la Stelvio en Timmelsjoch het moeten hebben van hun grootsheid, blinken de onze van vandaag uit in rust en eenzaamheid. Als je ooit zou twijfelen over het waarom van motorrijden of stilaan denkt om ermee te stoppen, allen hierheen.

Na een flink halfuurtje, klimmen we tot voorbij de boomgrens en kunnen we eindelijk iets meer zien dan bomen. het wordt nu pas duidelijk in welke desolate streek we zijn terechtgekomen. Dit zijn duidelijk de uitlopers van de Dolomieten.
We rijgen de cols aan elkaar. Passo del Presolana, del Zambla, di Balisio. De namen zullen ons geen halve dag bijblijven, de ervaring daarentegen...
Toch twee dompers deze dag.
No pictures… Gisteren hebben we het fototoestel vermoedelijk te lang aan de notebook gehangen. Enne... dat had vandaag zo z'n gevolgen. Quasi perte total dus, ons toestel. Enfin de batterij, toch.
No pictures today babes.

Vandaag heb ik zowat heel het traject achteraan gehangen en dat heeft ook zo z’n voordelen. Beetje wegmijmeren, beetje anderen in’t oog houden, beetje flaneren, beetje minder concentreren. En vooral zien dat het reisgezelschap z’n machines onder controle heeft. Dit in tegenstelling tot gisteren, toen de machines af en toe een eigen leven wilden leiden. Het geluid van de motoren is nog zoiets. Van een zacht gefluit van Peters BMW tot een sexy gekreun van Hans Pan. Telkens we in een haarspeldbocht dicht bij elkaar komen beginnen die klanken als vertrouwd over te komen.
Al dat gefilosofeer maakt dat ik bijna een bijdrage heb geleverd aan het in stand houden van het plaatselijk wildbestand. Een overstekende hond van overmaats formaat maakt dat ik het ABS even uittest. Op droog wegdek wil dat iets zeggen. De hond trekt er zich just niks van aan.

Enfin, we zijn aangekomen in Lecco aan het Comomeer. Eenvoudige kamping, maar mits de nodige Cabarnet krijgt zelfs eenvoud de nodige schwung.

Oja, geen regen gezien en niet onder de 14 graden. Middag eten bij een 23 graden. Morgen nog beter.

Afbeelding

Afbeelding
ZapruderGS
Berichten: 23
Lid geworden op: 28 jan 2011, 00:54

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door ZapruderGS »

Seems you're having fun.
Drive safe !
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 5: Lecco tot Bossolasco – vrijdag

De Comocamping verlaten omstreeks 09u15, na enkele obligate foto’s om de opgelopen achterstand van het beeldmateriaal in te halen. Het idyllische plaatsje gelaten voor wat het was en karren naar Como zelf, aan het gelijkaardige meer.

Como zelf staat gebooked als een ramp. Te veel verkeer, te weinig wegwijzers en door al het draaien en keren kregen de GPSen slaptitudes. De moderne technologie heeft dus blijkbaar ook z’n beperkingen. We hadden ook al iets in in’t snuitje in de bergen. Hansies machine heeft er zelfs volledig de brui aan gegeven. Het enige wat ie toont op de display is een niet-voor-publicatie-vatbare-foto van zijn wederhelft.

Enfin, we zijn dus uit Como geraakt en snorren via de boorden van het meer naar Menaggio, om van daaruit een zijsprongetje naar Zwitserland – Lugano te maken.
Verder door naar Lago Maggiore. Zon op’t water, bergen op de achtergrond, romantisch gelegen terraske en Italiaanse dienstertjes. Het wordt stilaan duidelijk dat we al enkele dagen van onze vrouwen weg zijn.

En toch lukt het ons niet om echt op te schieten. Na Maggiore draaien we recht naar het zuiden om eindelijk een beetje op te schieten. Tot we merkten dat we iemand vergeten waren op het terras bij de diensters. Sint Christoffel had een jong blaadje gezien en had afscheid genomen van de reizigers.
De gevolgen lieten niet lang opzich wachten. Bij het wegrijden van een benzinestation gaat een van de machines tegen de vlakte. Zijspiegels en koffers vliegen in’t rond, koelvloeistof doet waarvoor het gemaakt is, namelijk vloeien en de berijder stapt met een ingestudeerde ‘move’ elegant van z’n machine. Rijder OK en machine enkele krassen erbij. Enkel de lekkende oliedruppels moeten we in het oog houden.

Opnieuw gaan we karren, want de tijd tikt verder en de we hopen toch nog ergens te geraken vandaag. Door dit oponthoud heeft SintC ons kunnen inhalen en de gevolgen zijn opnieuw onmiddellijk zichtbaar. Nu in de positieve richting. Een baan om U tegen te zeggen en perfect op tijd om kilometers en tijd in te halen.
Om 17.30 landen we in Alba, hoogtijd om de innerlijke mens te bevredigen. Mooi dorpje, typisch Italiaans pleintje, leuk terras en wederom die Italiaanse diensters. SintC is weer in z’n nopjes.
Na het eten worden de zonnebrillen weggestoken, de vesten hoger toegesnoerd en de laatste dopingpillen worden ingeslikt. We gaan voor een avondritje, om op die manier morgen de rit te kunnen beperken tot een halve dag.
Het is al pikkedonker en de grootlichten gaan aan. Van sfeer gesproken. Enkel de lichten van de machines verlichten de weg en de verlichting van instrumentenborden en GPSen kleuren de viziers. Zo rijden we nog een halfuurtje door om halt te houden in Bossolasco. We vinden onmiddellijk een pittoresk gelegen hotel. Op een gezellig pleintje vlak tegenover de plaatselijke kerk.
Dan nog een verslagske schrijven met enkele slaapmutskes, doucheke nemen, nog enkele slaapmutsjes + sigaartje voor de volhouders, nog enkele slaapmutskes en dan beddenbak in. Vandaag maken we het niet te bont...

En morgen, zien we de ‘dos amigos’ en de Middellandse zee.

Waar zijn de slaapmutskes?


Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

En dan nu nog een slaapmutske... 't is toch nog vroeg...
ZapruderGS
Berichten: 23
Lid geworden op: 28 jan 2011, 00:54

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door ZapruderGS »

Ik hoop dat je een 'truffelgerechtje' mocht degusteren in Alba.
Gute Fart !
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 6: Bossolasco tot San Remo – zaterdag

Laatste dag van de bende van 3. Vanavond zien we les hombres complicados en wordt het een bende van 5.

Na een mini-ontbijt bij de klokkenluider/hoteluitbater van Piemonte en z’n vriendelijke maar ietwat verwijfde kok, vertrekken we voor een flanneerritje naar de Middellandse zee. Een croissantje per man en de overschotjes van brood, die eigenlijk voor de kippen waren bestemd was alles wat we kregen. Uit protest weigerden we om de afwas te doen. Voila, effe tonen wie de baas is.

Opnieuw asfalt van klasse 1, vloeiende bochtjes en een gezelschap dat er op een volwassen manier tegenaan gaat. Scheuren waar het kan en remmen voor de oudjes die oversteken. SintC laat het allemaal begaan en heeft er vertrouwen in.
De BMW garage heeft ook z’n (telefonische) zegen gegeven over het olielek, dus dat is ook een zorg minder.

Rustige dagrit dus, met een minimum van kilometers. In totaal rijden we vandaag zelfs minder dan 150 km. Een lachertje, dus meer dan tijd genoeg om het rustig aan te doen, te genieten van een terras en iets langer te lunchen. Eerste stop vindt plaats in een niet nader te noemen dorpje met oude steegjes en gallerijen en zoals overal een overdosis kerk. De Italiaanse intra-villagio-competitie bestaat eruit om elkaar de loef af te steken in het neerzetten en onderhouden van de mooiste kerken. De winnaar is nog steeds onbeslist. Zo denderen we verder en verwachten na iedere bocht een glimp op te vangen van de grote zee. Bij ieder van ons heerst nog steeds het kinderachtige gevoel dat wordt aangewakkerd als de zee zich laat zien. Voor altijd kinderen zeker ?

De kustbaan zelf, is voor ons een geflanneer langs de grote prommenades waar Italiaanse boys en girls ons langs alle kanten voorbijvliegen. Juist een zwerm bijen. Piaggio had dat tientallen jaren geleden al volledig in het snuitje en noemde zijn pronkstuk dan maar naar die bijen. Goe plan van die man, hij heeft er veel centen mee verdiend.

San Remo.
Hier vindt de samenkomst plaats. De amigos laten weten dat ze nog 200km voor de boeg hebben. We zijn dus nog een dikke 2 uur gerust. Hoog tijd om een lang apreitiefje te consumeren. Aangename verfrissing en perfecte viering van het keerpunt van de reis.
18.30 en de amigos staan aan de poort. Enkel na een uitbundige verwelkoming door ons drie, worden de bijkomers toegelaten. Ze zijn hier nogal strikt en de twee halen net niet de Kyoto norm. Die heeft iets te maken met uitlaatgassen en/of stank, niet ?
Bon, we zijn samen en ondanks dat de meesten elkaar niet kunnen zien of rieken, houdt ieder zich sterk. Het kan natuurlijk ook zijn, omdat we elkaar eigenlijk nog niet veel gezien of geroken hebben. Daar zal snel verandering in komen.

En morgen, dan wachten de grote alpen.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 7: San Remo tot Briancon – zondag

We zijn onderweg. Les Grandes Alpes is ondertussen ‘ alive & kicking ‘.

De dag start met vijf. Het niveau van communiceren is door de verbroedering met les Hombres Complicados aan herziening toe. Uit gemakzucht gaan we dan maar over tot het niveau drastisch naar beneden te halen. Iedereen voelt zich onmiddellijk op zijn gemak. De trend is gezet.

Een laatste rit langs de kustlijn, nog een passage aan de grens met France en Menton is het volgende doel. We blijven volhouden in sukkelen en trempen in de kustdorpjes, het ontwijken van de guardiacivil die snelheids maniakken tot de orde roept en categoriek het hoofd draaien indien we teveel blote mannen en vrouwen op de stranden zien (als die er al zouden zijn).
Het bord ‘Route des Grandes Alpes’ brengt ieder een dikke 30 jaar terug, richting geboorte en we laten de volle paardenwinkel van onze machines werken. Het duurt welgeteld 30 seconden eer de opgestapelde roet en smurrie uit de ontbrandingskamers is verdwenen en daarna is het hek van de dam. Beschouw dit als een kort intermezzo, want we rijden nog steeds als voorbeeldige huisvaders en onder toezicht van SintC.

Een opeenstapeling van cols is opnieuw onze plat-du-jour. Turini, St Martin, de la Bonnete (een absoluut prijsbeest), de Vars en d’Izoard als toetje. Goed voor een dagrit van een kleine 350 kilometer. Billen doen zeer, neuzen zijn verbrand van de aanhoudende zon en wind, lippen barsten van deshydratatie, sommigen noemen dit genieten. Euh, wij ook.
Onze rijtechnieken gaan er gloriues op vooruit met deze overdosis rijexamen. Dit niveau is niet te bekomen met de standaard ritten naar Scherpenheuvel en Zoet Water. Goe bezig.

Tot hier de dagelijkse update, de foto’s vertellen het verhaal verder. Misschien veel van hetzelfde voor de thuisploeg, dit is echter volledig waarvoor we gekomen zijn. So be it.
En morgen,
laten we de bagage op de camping en rijden we de Marmotte. Onze Bert mag dan de dag afsluiten met een culinair camping evenement.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
ZapruderGS
Berichten: 23
Lid geworden op: 28 jan 2011, 00:54

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door ZapruderGS »

Genieten !
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 8: Briancon tot Briancon (de Marmotte) – maandag

Dag 8 staat dus in teken van de Marmotte, de gekende wielertoer voor amateurs. Vandaag echter niet al teveel fietsers.

Bij de eerste stop viel de aandacht op Berts voorband. Meer bepaald op de diepte van het profiel en nog concreter, op het ontbreken ervan. Tijd om de plaatselijke bandenboer te bezoeken en hopen dat hij ons kan helpen. Een motorenspecialist is snel gevonden en tegen een vriendenprijsje is de zaak snel geklonken. We staan ervoor bekend om snel vrienden te maken! Zelfs binnen de groep lukt dit al aardig.

Omwille van een laat vertrek door een rustig ontbijt en het bandenverhaal is de dag inmiddels al geslonken in beschikbare tijd. Alpes d’ Huez is knap en supertoeristisch.
Ik vermoed binnenkort, want nu is er nog geen kat te zien, alle hotels zijn gesloten en maar een enkele taverne is nog open.
Op het terras is leeg, op een Engels koppeltje na. 14 dagen zijn ze reeds onderweg om het volledige grenstraject van Frankrijk af te haspelen. Hij een praatgrage avonturier, zijn vriendin een stilleke. No problemo, we hebben toch geen interesse in het ander geslacht, dus moeilijk doen we daar niet over.

Etenstijd. De slaatjes zijn best te pruimen en hun bier koel. Vanaf nu gaan we er tegenaan. De Marmotte start voor ons eigenlijk pas op dit moment. De vitamienen en groenten zijn binnen en ons vochtgehalte op peil. Er wacht nog een serieuze rit.

De fotografen van dienst hebben hun handen vol met geschikte locaties te zoeken, af te duwen, Cool & the Gang in te halen en van vooraf opnieuw te beginnen. Gelukkig wacht de bende af en toe om de inhaalmaneuvers eenvoudiger te maken. Het ziet er allemaal geweldig professioneel uit, wat niets wil zeggen over de kwaliteit van de gemaakte foto’s. Een mens moet nu eenmaal leren. De fototoestellen lopen warm, maar we willen de thuisploeg niets onthouden en een mooie herinnering overhouden voor onszelf.

De ene col volgt de ander op. Veel te veel namen om op te noemen, maar ze liggen vast op onze route en op de gevoelige digitale kaart. Geen enkele is gelijk qua uitzicht en moeilijkheidsgraad. De een al desolater dan de andere. Met de Galibier als laatste col, wordt de groep verdeeld. Twee purchasers voor het avondeten, onder toezicht van Bert en de andere drie kunnen rustig campingwaarts karren. De campingploeg zorgt voor de connectie met de thuisploeg, de purchasers vooreen volledig menu.

Ondertussen is het klavier van Peters’ computer te vettig van de apertiefhapjes en zijn de anderen aan hun soep begonnen. Sorry maties, het dagverslag zit erop want het eten roept.

En morgen, bezoeken we de Mont Blanc. Enfin, dat hopen we.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Eddy1966
Berichten: 55
Lid geworden op: 30 jun 2012, 08:35
Woonplaats: Put
Locatie: Boven op de grens

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door Eddy1966 »

Man,man wat kijk ik al uit naar mei 2013...om ook zo te rijden... :grin:
Super verslag en mooie foto's.....
R1200GSA LC 2015
V
Berichten: 375
Lid geworden op: 21 feb 2010, 13:09
Woonplaats: Landen
Locatie: Vlaams Brabant, Landen

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door V »

:bsstupid:
Grtz V
Afbeelding
costerke
Berichten: 613
Lid geworden op: 04 apr 2009, 20:31
Woonplaats: Kortenberg
Locatie: Kortenberg, tussen Leuven en Brussel

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door costerke »

Kwijl, :thumleft: :thumright:
zolang mijn baas zegt dat ik teveel verdien doe ik alsof ik hard werk.
2001 R1150RT / 2009 R1200RT / 04/2013 K1600GTL
Beemerke Beem
Berichten: 145
Lid geworden op: 17 feb 2012, 17:35
Woonplaats: Aartselaar
Locatie: Antwerpen, Vlaanderen

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door Beemerke Beem »

Eddy1966 schreef:Man,man wat kijk ik al uit naar mei 2013...om ook zo te rijden... :grin:
Super verslag en mooie foto's.....
Ik hoop voor U dat de bergpassen dan al open sgeteld zijn.
Eddy1966
Berichten: 55
Lid geworden op: 30 jun 2012, 08:35
Woonplaats: Put
Locatie: Boven op de grens

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door Eddy1966 »

Beemerke Beem schreef:
Eddy1966 schreef:Man,man wat kijk ik al uit naar mei 2013...om ook zo te rijden... :grin:
Super verslag en mooie foto's.....
Ik hoop voor U dat de bergpassen dan al open sgeteld zijn.
Dat hopen we ook dus word het nog puzzelen met routes of Alpen of Pyreneeën maar dat we gaan is zeker :grin:
Maar we rijden eerst naar de Ardèche voor een weekje en dan zien we wat het weer doet eer we verder trekken....
Word nog lekker plannen in de koude dagen :wink:
R1200GSA LC 2015
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 9: Briancon tot Megève – dinsdag

De tentplaats als nieuw achtergelaten en met iets meer kleding rond onze verkilde lichamen als de dag voordien, de baan op. 3 graden, ieder zijn systeemhelm is netjes gesloten.

Col del Finestre als starter. Bekend van de Giro 2005, toen veel reactie is geweest over de kant via dewelke de fietsende helden hem moesten beklimmen. Beef ende sidder!. Wij hadden de discuteerbare luxe om het te mogen meemaken als afdaling, de renners volgden de ongekeerde weg. Diepe buiging en respect.
Iets langer geleden heeft nog een held deze weg afgelegd. Toen was er echter nog geen weg en gebruikte men geen fietsen of motoren maar olifanten. Dappere man die Hannibal. Bij het aanschouwen van de natuurpracht en rekening houdend met de voorgeschiedenis van deze col laat ieder zich toch wel even van zijn stilste kant zien.

De afdaling is een hazurenstukje. Bicepsen staan gespannen, billen toegeknepen en druppels op de neus. Machines zetten af en toe een stapje opzij en motoren lopen warm. Allemaal niets ergs. De moderne techniek en de oude knarren erop, zijn fexibel ingesteld en tuffen rustig verder. Ondanks onze stalen zenuwen, worden de gezichten toch minder serieus nadat we opnieuw asfalt onder ons rubber voelen. Dit voelt al vertrouwder aan. ‘Schwierige strecke’ stond op de kaart!

Tijd om onze kilometerstand wat te laten aandikken. Het vorige traject was absoluut de moeite waard, maar we hebben nog nooit zo weinig kilometers in zoveel tijd gereden. En we hebben er vandaag nog een kleine 300 te doen. We zullen het niet halen, zal later blijken.
Andere cols die de revue passeerden : Mont Cenis, l’Izeran, Cormet de Rosselend en des Saisies. Wederom stuk voor stuk prijsbeesten. De dagen en kilometers beginnen door te wegen en zijn vandaag na de middag meer dan voelbaar. Het tempo gaat achteruit. En maar goed ook, SintC moet van ons geen overuren maken. We houden het liever veilig. Alhoewel de dag verre van voorbij is, valt hier en daar het woord ‘hotelleke’. Ook op dit punt zijn geen menigsverschillen te bespeuren. Krasse bende.

Saisies wordt een beetje zoeken en sukkelen om de correct weg te vinden. Na deze laatste col is het echt wel genoeg voor vandaag geweest. We gaan opzoek naar de borden met ‘hotel’, ‘restaurant’ en ‘enkele sterren’, liefst in combinatie want we zijn nogal lui van aard.
Duurtijd van de zoektocht is amper 10 minuten en we vinden een cabanneke met een kamer voor 5. Dat belooft!

In spoed kleden we ons om, om de dag te vieren en herbeleven bij een frisse pint. Vanaf dan hebben we enkel nog interesse in onze afsluitceremonie. De computer wordt bovengehaald, het verslag genoteerd, de foto’s gedownload, een selectie gemaakt voor de site en eten besteld. Vandaag gaan we voor raclette. De staffe verhalen worden straffer en de rest mag je zelf invullen.

En morgen, dan zien we de Mont Blanc in al zijn glorie. Enfin, dat hopen we nog neens.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Enne ... In de maand mei, met de motor de bergen in ... Dat is uiterst twijfelachtig hoor.
ZapruderGS
Berichten: 23
Lid geworden op: 28 jan 2011, 00:54

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door ZapruderGS »

Straffe mannen, dees bendeke !
P-man
Berichten: 493
Lid geworden op: 27 dec 2004, 23:54
Locatie: Herent

Re: Reisverslag : Les Grandes Alpes

Bericht door P-man »

Dag 10: Megève tot St Blasien – woensdag

Grasmachienes

In Megeve, waar we de vorige nacht hebben doorgebracht, gaan deze week de grasfeesten door. Op zich niets belangrijks, ware het niet dat de werkelijke grasfeesten en -activiteiten enkel ’s nachts plaatsvinden. Alle nachten wordt een hoofdmaaier geselecteerd, die dan bij al de buurtbewoners het gras mag/moet afrijden.
Deze nacht startte de brave man betrekkelijk vroeg. Een oude grasmachiene, een op benzine draaiende zelftrekker doet zijn werk op moeizame manier. Hij start iedere keer op volle vermogen om dan na enkele seconden te haperen en net-niet-stilvallend verder te gaan. Na welgeteld 5 ratels schud ie met enkele rammelende onderdelen, om dan opnieuw op volle vermogen verder te gaan. Zo rijdt hij gazon na gazon af.

Ik wordt wakker met het besef dat het eigenlijk Bert is die onwaarschijnlijk snurkt. Dromen van feesten en grasmachienes zijn nooit een goede voorbode.

De twee kompanen, Hans en Peter, rijden het gras af met moderne electrische grasmachienes. Dat klinkt heel wat beter. Het wordt alleszins een lange nacht, wat ’s morgens te zien is in alle ogen.
Pil om 9 vertrekken we. Ik denk voor de eerste keer op het voorziene uur. De streek die we verlaten grenst aan de Haute Savoie. Daar is gisteren nog een half koebeest opgegeten door een roedel wolven. Een primeur in deze streek. Een korte rit brengt ons naar de Mont Blanc. Taffelen en sukkelen om een geschikte foto te vinden waar we alle vijf opstaan. Wisten we toen nog veel dat we een dikke twee uur later bijna zelf op de top zouden staan. Na de obligatoire foto, vertelde Bert onderweg terloops dat een kabelbaan naar de Aiguille du Midi schitterende zichten geeft op de Mt Blanc. Het lopend vuurtje is gestart en welgeteld 2 minuten later is de beslissing gevallen. We offeren een deel van de dag op aan deze ervaring en aanvaarden de gevolgen. Honderden autostrade kilometers om de opgelopen vertraging in te halen.

Motoren aan de kant, helmen op slot aan een paaltje en aanschuiven bij de Japanners die we al eerder in Fussen waren tegen gekomen. Enfin dat denken we toch. Zoals we geen enkel biersoort van elkaar kunnen onderscheiden, kunnen we dat ook niet met japanners.
Formidastisch, weergalloos mooi is hetgeen we boven zien. De foto’s die we ginds boven nemen, zullen zo ongeveer de enige zijn die we vandaag zullen nemen. Want eens terug beneden en na het middageten, vertrekken we om 14.45 aan onze autostrademarathon.
We hadden op dat moment toch al 40 kilometer achter de remschijven. We zullen later afklokken op een 380. In France dus vertrokken, heel de Zwitser door en dan nog een stuk in Schwarzwald. In St Blasien, een plaatselijk kuuroord met een mooie ‘Dom’ vinden we een tijdelijk stekkie. En we dachten nochthans een kampeerplaats te vinden. 11 graden is zelfs voor doorwinterde zomerrijders ‘zu kalt ‘.

De vrouw des huizes verwelkomt ons op een uiterst, euh... speciale manier, maar we verstaan toch niets van haar Duits met Lubbeeks accent.
In het plaatselijke restaurantje hebben we geen communicatieve storingen en verbroederen we graag met de baas en bazin. De digitale plaat legt opnieuw alles zonder verpinken vast. De 4 gigabyte geheugen is er bijna doorgejaagd. Als afsluiter krijgen we de door de bazin zelf gestookte kruidenobstler. Iel straf spul wist ze ons te zeggen. Wij vinden het maar slappe kost. Nog enkele glaasjes van z'n zenuwwater achteroverslagen tijdens het verslag, dan subiet nog enkele nachtmutskes in ons hotel sluiten en dan zal het zo'n beetje zijn voor vandaag.

En morgen, volgt de Schwarzwald Hochstrasse.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Gesloten