De herder en zijn schaapjes
Geplaatst: 13 aug 2008, 17:58
Twee schaapjes wilden eens in de bergen gaan rond dartelen. Maar alleen is maar alleen, dus zochten ze een herder: enter me.
Op 1 augustus gingen we samen op weg. Er is geen enkel hotel gereserveerd, alleen de route ligt min of meer vast.
Eerste tussenstop was Beaumont.
Via vlotte wegen gingen we richting onze eerste bergen: de Vogezen
Daar hebben we onze eerste col veroverd: de Col du Donon
In Saales hebben we Hôtel des Roches gevonden.
De schaapjes werden te slapen gezet en de herder hield de wacht.
Dag 2: de tocht gaat verder.
De eerste echte haarspeldbochten (zelfs in kasseien !) bieden zich aan. Meerdere zullen volgen.
Ook de Col du Bonhomme moet eraan geloven.
De schaapjes kregen het een beetje benauwd en de herder is erbij komen staan
Van daaruit gaan we richting Col du Schlucht. Daar voorbij laat ik eens de schaapjes los en mogen ze eens tonen wat ze kunnen. De ene al wat sportiever dan de andere.
Schaap 1, bemant door snelle chauffeur Kevin, gaat mee gaan spelen met een aantal snelle Zwitsers in Zuid Duitsland. Het ging héél snel. Voor één van die bende op een blauwe kawazaki zx10 was één bochtje net iets te snel. Het achterwiel slipt (Kevin denkt dat ie aan het driften is en dus een kunstje toont) en hij knalt met de zijkant tegen de vangrail, de moto wordt terug gekatapulteerd op de rijweg en komt voor Kevin zijn wiel terecht. Hij heeft dus het gekende remmen en uitwijk manoeuvre moeten uitvoeren. De berijder werd over de vangrail gekatapulteerd en vloog de dieperik in (steil, met bomen en helemaal beneden een stroompje).
Raar maar waar, en eigenlijk is het een klein, nee gróót, mirakel dat die vent niets gebroken heeft. Met de hulp van zijn kompanen is ie daaruit geklauterd.
De moto zijn uitlaat zat gevaarlijk dicht bij het achterwiel, de nummerplaat bengelde, en de rechtervoetsteun was afgebroken, plus natuurlijk het koetswerk, deuk in de tank…
De man zelf is dan maar te voet verder gelopen , kwestie van te bekomen. En één van zijn kompanen is met de kaduke moto naar beneden gereden.
Vooral geen politie oproepen vroegen ze…geen verzekering misschien?
hier zie je het remspoor
Aan de Zwitserse grens zijn wij gestopt aan een cafeeke (uitgebaat door een heel oud vrouwtje) om ééntje te drinken. Kevin zag dit niet en reed door naar de douane waar hij werd tegengehouden. Volledige controle: van de uitlaat, de papieren en de bagage.
Wij zijn er door gereden zonder enig probleem.
Hotel Schweizerhof (drie sterren en ie staat in de Michelin. Hebben we pas de dag erna ontdekt aan de voordeur) gevonden in Alt Sankt Johann in Zwitserland. De moto’s staan in een schuur. Op de kamer is geen tv, en de stopcontacten zijn te smal om mijn laptop op aan te sluiten.
Maar wat een zicht op de omgeving
Op 1 augustus gingen we samen op weg. Er is geen enkel hotel gereserveerd, alleen de route ligt min of meer vast.
Eerste tussenstop was Beaumont.
Via vlotte wegen gingen we richting onze eerste bergen: de Vogezen
Daar hebben we onze eerste col veroverd: de Col du Donon
In Saales hebben we Hôtel des Roches gevonden.
De schaapjes werden te slapen gezet en de herder hield de wacht.
Dag 2: de tocht gaat verder.
De eerste echte haarspeldbochten (zelfs in kasseien !) bieden zich aan. Meerdere zullen volgen.
Ook de Col du Bonhomme moet eraan geloven.
De schaapjes kregen het een beetje benauwd en de herder is erbij komen staan
Van daaruit gaan we richting Col du Schlucht. Daar voorbij laat ik eens de schaapjes los en mogen ze eens tonen wat ze kunnen. De ene al wat sportiever dan de andere.
Schaap 1, bemant door snelle chauffeur Kevin, gaat mee gaan spelen met een aantal snelle Zwitsers in Zuid Duitsland. Het ging héél snel. Voor één van die bende op een blauwe kawazaki zx10 was één bochtje net iets te snel. Het achterwiel slipt (Kevin denkt dat ie aan het driften is en dus een kunstje toont) en hij knalt met de zijkant tegen de vangrail, de moto wordt terug gekatapulteerd op de rijweg en komt voor Kevin zijn wiel terecht. Hij heeft dus het gekende remmen en uitwijk manoeuvre moeten uitvoeren. De berijder werd over de vangrail gekatapulteerd en vloog de dieperik in (steil, met bomen en helemaal beneden een stroompje).
Raar maar waar, en eigenlijk is het een klein, nee gróót, mirakel dat die vent niets gebroken heeft. Met de hulp van zijn kompanen is ie daaruit geklauterd.
De moto zijn uitlaat zat gevaarlijk dicht bij het achterwiel, de nummerplaat bengelde, en de rechtervoetsteun was afgebroken, plus natuurlijk het koetswerk, deuk in de tank…
De man zelf is dan maar te voet verder gelopen , kwestie van te bekomen. En één van zijn kompanen is met de kaduke moto naar beneden gereden.
Vooral geen politie oproepen vroegen ze…geen verzekering misschien?
hier zie je het remspoor
Aan de Zwitserse grens zijn wij gestopt aan een cafeeke (uitgebaat door een heel oud vrouwtje) om ééntje te drinken. Kevin zag dit niet en reed door naar de douane waar hij werd tegengehouden. Volledige controle: van de uitlaat, de papieren en de bagage.
Wij zijn er door gereden zonder enig probleem.
Hotel Schweizerhof (drie sterren en ie staat in de Michelin. Hebben we pas de dag erna ontdekt aan de voordeur) gevonden in Alt Sankt Johann in Zwitserland. De moto’s staan in een schuur. Op de kamer is geen tv, en de stopcontacten zijn te smal om mijn laptop op aan te sluiten.
Maar wat een zicht op de omgeving
.
(enfin, des te beter voor ons)
)
).
(maar 'k wil hem voor geen geld van de wereld wisselen 
, ik had bijvoorbeeld geen last van mijn polsen...)
, wil al vertrekken naar Weissensee 
.
Dus zijn we tot de col gereden en dan dezelfde weg terug. Hier was het pas echt koud, ik heb er zelfs voor de eerste keer in deze vakantie de handvatverwarming moeten aanzetten. De schaapjes moesten efkes op de tanden bijten 
