Reisverslag: Het Land van de Zwijnen

[P-man]

Allé lap,

Het is weer zover.

Nog ééntje om het af te leren.

Aanstaande vrijdag 2juni, vertrekt de bende weer op roadtrip. De bagage wordt momenteel reeds vakkundig bij elkaar gesprokkeld en afgestoft. De machines krijgen nog snel een scheut olie en een veeg van een versleten natte dweil. De motorpakken worden professioneel ontdaan van alle mottenballen én motten. De motorlaarzen ontvangen een vers warm laagje schoenvet en de helmen een liefdevolle aai van de binnenkant van de onderarm.

Ditmaal graaien de voorbanden gretig naar Toscane en in de richting van Rome. Maar net voor we dat goddeloze gehucht bereiken, geven we een kordate snok aan de linker teugels om af te draaien naar het oosten. We trekken diep de Abruzzen in, hopen te kunnen stoppen voordat we in de Adriatische zee sukkelen, om dan terug te komen via Le Marche en via de bergen, waar we ook nog eens de stapschoenen gaan aansnoeren.

Reiskilometers? Een dikke 4000 of zoiets. Maar dat houden we niet echt bij...
Reistijd ? 10 dagen of zoiets. Dat houden we ook niet echt bij...

Vanaf vrijdagavond, is hier dus weer een vervolg-verhaal te vinden. Enfin ... vrijdagavond slaag je best over, want dan nemen we ’s avonds enkel een soort vliegende start, om zo al een deel van het België-Italië-autostrade-traject achter de kiezen te hebben. En daar zal niet veel interessants over te schrijven vallen. Maar daardoor zullen we zaterdag wel op een leuk uurtje aankomen aan de kust van Levanto, zodat de motorpakken snel uitkunnen en we de plaatselijke Ligurische zeevissen een hartaanval kunnen bezorgen. We zijn er namelijk nog niet uit of we zwembroeken gaan meenemen.

Hmmm, misschien valt daar wel iets interessants over te schrijven of levert dat mooie foto’s op.

Alleszins, we gaan weer eens de baan op.

Oh yeah...

[Buffel]

Veel plezier,

Wij zaterdag de pist in. Abruzzen zijn heel mooi, mooiste streek van Italie vind ik persoonlijk.

Grts

[Koppel!!]

Kijk nu al uit naar 't verslag, dat deel van Italië wil ik heel graag ook eens aandoen met de motor.
Veel plezier in alle geval

Grtz, Philip!

[edargpu]

Enjoy your trip en verder zullen we met plezier meelezen wat je avontuur nu zal brengen!
Edargpu

[Lukas]

Dat wordt weer smullen.

[Den Dirk]

opletten : in de Abruzzen zijn er veel slechte wegen , maar ook zeer mooie plekken : campo Romana is een must!!

[Supermario]

Ben net terug van een rondreis door bijna gans Italie, Toscane is zeer mooi maar niet zo een goeie wegen (soms) met max 50 kms/u. Dolomieten vind ik persoonlijk veel mooier dan Ambruzzzen (met zeer slechte wegen, asfalt dat weggesmolten is enz)... Het aardbevingsgebied is zwaar bewaakt door leger, politie en caribinieri, brandweer is steeds in de buurt.

Italiaanse chauffeurs wegen overal hun gat aan alsook de Verspa rijders.

Maar geniet vooral van alles dat Bella Italie te bieden heeft.

Grtn, Mario

[Supermario]

Ben net terug van een rondreis door bijna gans Italie, Toscane is zeer mooi maar niet zo een goeie wegen (soms) met max 50 kms/u. Dolomieten vind ik persoonlijk veel mooier dan Ambruzzzen (met zeer slechte wegen, asfalt dat weggesmolten is enz)... Het aardbevingsgebied is zwaar bewaakt door leger, politie en caribinieri, brandweer is steeds in de buurt.

Italiaanse chauffeurs wegen overal hun gat aan alsook de Verspa rijders.

Maar geniet vooral van alles dat Bella Italie te bieden heeft.

Grtn, Mario

[P-man]

Hey Dirk,
tja, slechte wegen ... daar vreesde ik al wat voor.
Maar dat is dan weer compatibel met het reizigersgezelschap. wij zijn ook eerder 'bedenkelijke' motards en bakken er niet veel van.
Ik deel het alleszins verder mee aan het gezelschap. kwestie van de verwachtingen wat te managen.

Ik kreeg vorig jaar enkele locaties mee, als tip van een Italiaanse motorreporter. Die locaties zijn in deze roadtrip met elkaar verbonden. Dat al deze verbindingswegen de moeite waard gaan zijn, is nog maar de vraag natuurlijk. En dat de locaties haalbaar zijn om te bezoeken in motorkledij, is dan onmiddellijk de volgende vraag.
Ach , we zien wel. De beleving van het geheel is ook 'n deel van de reis.

Campo Romana ?
Is me onbekend. En ik vind er ook nauwelijks iets van terug. (= campo Imperatore?)

Hey Mario,
klinkt ook interessant.
Italie heeft verdorie een serieus aantal leuke en niet-zo-toeristische plaatsen. Het was nu al schipperen tussen wat we wilde zien en wat we links zouden laten liggen.
Op 10 dagen is het echt wel 'kiezen'.
Laat ons hopen dat we wat juiste keuzes gemaakt hebben.

[GStephen]

Daar wil ik ook wel es gaan rondstruinen.
Ik volg dit met grote belangstelling.

[Supermario]

Kust van Levanto is zeer mooi, let wel: 5 terre kan je enkel te voet bezoeken of per trein of boot, je kan de dorpjes zien vanaf de kustweg in La Spezia (SP51) maar deze is onderbroken ter hoogte van Monterosso, terugkeren is echter geen straf.

Nog een tip voor als je tankt: je kan tot bijna een halve € per liter uit sparen als je zelf tankt.

Grtn, Mario

[P-man]

thx Mario

5terre was enkele jaren geleden het reisdoel van de familievakantie. Effectief een mooie regio.
Levanto is ditmaal louter geselecteerd als overnachtingplaats aan de kust. Hopelijk inclusief een plonske en een restaurant aan de waterlijn.

en ivm 'self service tanken' : bedankt voor de tip.
Dit wist ik nog niet.

Departure-Day komt naderbij.

En de fexibiliteit van de groep werd al even uitgedaagd.

Vorige week :
Van ergens uit de groep kwam het bericht " Ik heb m'n motor verkocht en ben op zoek naar een andere om mee te kunnen gaan ".
Reactie " Ah ... leuk, proficiat en goe plan. Goeie timing ook trouwens .... Veel plezier en succes met de zoektocht. Hopelijk vind je er nog eentje en kan je nog mee. Dat zou wel fijn zijn. ".
Enkele dagen later (gisteren dus) " Motor is al geregeld en straks ga ik de koffers kopen en erop zetten ".
Reactie " Voila se, dat akkefietje was ook snel geregeld. Geen reden tot ongerustheid "

Vandaag :
Van ergens uit de groep kwam het bericht " Ik haal het vertrekuur (vrijdag 16u00) niet. Nog veel teveel werk dat echt wel af moet ... "
Van ergens anders uit de groep volgde daarop " Komt mij eigenlijk heel goed uit , want ik heb vrijdag om 16u00 nog een afspraak om een nieuwe achterband te laten steken en daarna heb ik nog een dik uur te rijden om op de rendez-vous-plaats in Haasrode te raken. als er niet teveel file is... ".
Jammaa zo ni hé. Zo gaan we hier ni beginnen. zie maar dat ge woensdag en donderdag langer werkt in plaats van vrijdag. Los het maar op. Jungens toch !
En gij daar ... euh, dingske daar ... hoe is uwe naam ook alweer ? ... zie maar dat ge een andere afspraak kan versieren voor uwen achterband. 16u00 is 16u00. Punt aan de lijn. Los het maar op.
Dus hoog tijd voor een niet mis te verstane reactie de wereld in te sturen :
" Geen enkel probleem mannen. Al die voorvallen zijn nu éénmaal totaal onmogelijk om te voorzien. Dat kan iedereen overkomen. Dan vertrekken we gewoon 2uur later. Anders zouden we al om 20.00 in ons F1-hotelleke aankomen. En dat is ook geen uur om ons al in de gin en whiskey te smijten "

Waarachtig een flexibel groepje.
Als dat maar goed gaat komen onderweg.

[myb1100]

amai amai...da's al een goed ...begin voor dat het begonnen is ....bbanden, fwerk, imoto....wie komt er nu nog met een excuus...ma al bij al ni slecht dat ge later vertrekt ...meer kans dat er ander volk u komt uitwuiven...

[Joshua]

Hey P-man,

Dat van die motor verkopen en hopelijk nog een ander tegen vertrek ken ik ook wel was er diet jaar zelf de schuldige aan hihi, we hadden een vierdaagse gepland in de Champange streek en de maandag mijn motor verkocht en wel de dag nadien te gaan zien naar een GSA die we in optie hadden van in het weekend.
Dinsdag motor gekocht mee naar huis de woensdag naar Gent om nieuwe nrplaat donderdag nrplaat vrijdagmorgen verzekering in orde en vrijdagavond vertrokken.

Maar het toffe is dat je als groep dat kan verdragen en opvangen van elkaar, dat zijn juist de dingen die bij blijven en ook zo een stukje van de reis worden .

Allesinds veel plezier en safe trip !!

[P-man]

Inderdaad Joshua,
Je hebt gelijk.
En dat was precies ook een stressy onderneming.


En dan deze ochtend :
Van ergens uit de groep kwam het bericht " Ik ben zo ziek als een hond, mannen. Brandende ogen, keelpijn, snotteren, warm en zweten, rillingen, spierpijn. Heel mijn lichaam staat op de barricades en gaat in protest tegen alles wat neigt naar een inspanning of zelfs maar de minste beweging ".
Reactie : nog geen enkele... Ik heb dit bericht namelijk nog maar zonet naar de reisgenoten gestuurd.
Miljaar, ik voel me ziek

Ik strompel hier op het werk verder zoals een gemuteerde figurant op de set van Resident Evil.

Maar tegen morgen zal ik zeker genezen zijn.
Of toch bijna
Of niet
Of nog wat zieker zijn

Oei ... ik hoor van ver de regisseur iets brullen door z’n megafoon.
Klinkt als “ ... aaaaaaaand action “.
Ik zal hier dan maar wat beginnen acteren zeker ?

Wat een timing en wat een start van de jaarlijkse roadtrip.

[P-man]

Uiteindelijk ben ik hier van de filmset gegooid en naar de dokter gestuurd.

Daar lag de spuit van 51cm al klaar. Mijn naam stond er met bloed opgeschreven.
Koude rillingen liepen over mijn rug.
Overal foto's van paarden en oude hoefijzers aan de muur.
Ik draaide me om en zette het op een lopen. Ik hoorde een zweepslag , voelde het leder van de lasso rond m'n nek draaien en het volgende moment zag ik de top van mijn Alpinestars-boots op ooghoogte tussen mij en de voordeur naar het plafond priemen. Chance dat ik rugprotectie aan heb.
Ik klapte in een intuïtief reflex mijn systeemhelm terug dicht tijdens deze lappenpopachtige achterwaarste val.
Iemand was me echter voor en ik voelde nog net een paardenbit in mijn mond gepropt. Damn. de schurken. ze waren met vier. Normaal gezien wil dat niets zeggen, maar ik ben vandaag wat verzwakt ...
binnen de 5tellen lag ik in de schuur op mijn buik en uit mijn ooghoeken zag ik een in plastiek omhulde alien, de grote spuit hoog boven zich houden. Klaar voor een nieuwe Koreaanse racketproef, maar dan neerwaarts.

" Deze lancering moet ik aan Dhr Trump laten weten " was het laatste waar ik aan dacht.

en dan ging het licht uit.

morgen zal het licht wel terug aangaan...

[Man in Black]

[©Echt he !]

Paardenmiddel, tegen morgen ben je gefixt !
en anders.. .niet.
dan zit ik alsnog op het puntje van m'n stoel, tot het eerste verhaaltje komt.

[BéRTke]

... Vrijdagavond.... kwart voor 6 ondertussen...
Zouden ze al op weg zijn..... spannend...

[Danny]

Pfff ik dacht vorige maandag ook op weg te zijn.
9 dagen plat id zetel... bye bye vakantie

[P-man]

Dag 0: Herent tot Saint Avold (FR) – 2 juni



Bon, we zijn dan uiteindelijk toch in Frankrijk gesukkeld, na de dierenartsavonturen van gisteren. De dag kwam maar traag en sloom op gang. Zelfs uit het bed klauteren was uiterst bedachtzaam. Slowmotion noemen ze dat op tv. Een uitstekende uitvinding trouwens, die bewegingsmodus. Zeker in combinatie met een amok makende blaas. De rest van de voormiddag wordt een wedstrijdje hoe-lang-kan-ik-in-de-zetel-zitten-zonder-te-bewegen. Net geen 5uur dus. Op dat moment drong het tot me door waar de tube zalf lag tegen doorligwonden. Dan proberen de motor in te pakken, maar eerst wat assistentie ingeroepen van VAB. En laat uw mannen maar een flinke takel meebrengen, want anders krijgen ze diene grote BMW nooit van z’n plaats. Wat ? Binnen 2uur zijn jullie al hier. Prima, dan zal ik me hier nog moeten haasten.

Zoals afgesproken belt team VAB aan de voordeur tegen een klein 17u. De motor is ondertussen ingepakt en mij is het gelukt om motorkledij aan te doen. Modus slowmotion is nog van toepassing, maar de dikke paardenspuit met paardenmiddel, heeft blijkbaar toch z’n werk gedaan. Met behulp van hun takel ben ik binnen de vijf tellen op mijn motor. Bedankt hé mannen. Ik jakker de BMW in z’n eerste versnelling en knik even tegen die twee VABmannen. Samen duwen ze de machine van zijn hoofdstaander en in een vloeiende beweging los ik de koppeling en vertrek gezwind op reis. Als ik terug ben zal ik me wel gaan excuseren bij enkele van mijn buren. Het zou kunnen dat ik wat te dicht bij hun auto’s ben voorbijgereden. Ik hoorde hier en daar een alarm afgaan. En die brievenbus zal ik ook nog wel vergoeden.

10 minuten verder zijn we al met z’n vieren. Dit gaat me goed af. Ik ben helemaal genezen. Met deze vierkoppige delegatie zouden we al iets eerder vertrekken, opdat ik vandaag een rustig ritje zou kunnen maken en op tijd mijn bed in zou kunnen. Nog één dagje kalm aan doen en dan zal het verder wel snor zitten met de roadtripgezondheid. De overige twee zouden dan enkele uren later vertrekken omwille van job- en achterbandgerelateerde problemen. De voorrijder van mijn groepje was echter in een andere modus opgestaan dan ikzelf. Tot Heverlee was hij nog voldoende bij zijn verstand om de betekenis van de wit-rode borden met wat cijfers in te begrijpen, maar nadien transformeerde hij zichzelf opnieuw naar de fastforward modus.

België en Luxemburg flikkeren me voorbij. Ik snap totaal niet wat me overkomt, maar slaag er toch in om die snelheidsatan bij te houden. Het nazinderen is op dit moment wat aan het minderen. 2 dafalgans hebben me wat geholpen.

De 2koppige achtervolgers zijn ook gearriveerd en met hun 5’en zijn ze nog even op stap. Ik ga afronden. Een afspraak met m’n vrouw : licht uit om 23u Pieter!

En dat gaat net niet lukken…

De vakantie is echter begonnen.

Morgen hoop ik dat te beseffen

[YOwan]

Ik volg met spanning jullie avonturen !
Have a nice trip,... en hou het veilig hé.

[P-man]

Dag 1: Saint Avold tot Levanto (IT) – 3 juni



Overdosis.

Nog nooit waren 805 km zo’n uitdaging en zware onderneming. Vertrek uit het Formule1gedrocht rond 07u00 en aangekomen in Levanto om 19u15. Meer dan 12 uur voor 800 kilometer. In Frankrijk reden we net wat te hard en konden we reeds afscheid nemen van Macron om 10u00. Tot daar was alles nog prima. Want hier lanceerde de koprijder zelfs zijn eerste rolling roadparty. Plotseling reden we door alle kleuren van de regenboog. Oorzaak : een zak confetti. Reden : de grensovergang.

Zwitserland was een ander paar mouwen. Snelheidslimieten zijn daar weliswaar onbestaand, maar van files kunnen ze daar al helemaal meespreken. Tegen 15u00 verlaten we deze geordende bende file-toe-rijders en dalen af tot in de speeltuin van de teletubbies. Chance dat er in deze Po-vlakte niets te zien is. Geen mooie vergezichten en geen carabinieri. De combinatie van beide geeft dat we ons welgeteld 90 seconden aan de snelheidslimieten hebben gehouden. Veel te gevaarlijk. De moderne Italiaanse gladiatoren hebben dit domein geselecteerd als hun nieuwe arena en flikkeren ons gewoonweg van de baan. Go with the flow dan maar. We passen ons wel aan. Inclusief een tweede zak confetti.

De combinatie van de megafiles in Zwitserland, de 100 minuten vertraging aan de Gotthard tunnel en de 6 km stilstaande file aan de Italiaanse grens kunnen echter niet worden goedgemaakt door pure paardenkracht de vrijheid te geven. Tel daarbij een maximum gemeten temperatuur bij van 39.5° en je begrijpt dat er dan op tijd eens moet gestopt worden. OK. Je hebt gelijk… Dit klopt niet helemaal. Dit was louter de temperatuur in de 17 tunnelkilometers van de Gotthard. Daarbuiten was het maar 33°.
In de file.
Waarbij ze je ginder echt niet graag tussendoor laten.

Tegen 17u00 zien we dan in de verte de Ligurische zee ons vierkantig uitlachen, want het duurt nog exact 2 uur voordat mijn gestoomde tenen deze zelfde zee , wat kunnen opwarmen. Beter gezegd. Voordat de zee mijn tenen wat kan afkoelen. De vissen die ik hoopte te zien waren echter pas te bespeuren toen we ons konden neervleien in een restaurant. Dus een hartaanval hebben ze wel gekregen, maar spijtig genoeg niet van onze zwemmende kathedralen zonder zwembroek. De zee is tot ons gekomen, in dat restaurant.

Ondertussen is Levanto gaan slapen, zijn de caffeekes gesloten en zitten we hier op ons eigen terras wat na te kaarten en gin te drinken. De aperitief aan de seaside heeft onze gekookte hersenpan terug doen afkoelen en de daarbijhorende zonsondergang heeft al de miserie van vandaag op 5 seconden goedgemaakt.

En, wonder boven wonder.

Op datzelfde seaside-terras kreeg ik companie van een oude bekende… : een stemmeke genaamd ‘vakantiegevoel’.
Nog een beetje een doeffes hoofd, maar verder proef ik de vakantie met al m’n zintuigen.

Morgen gaan we sightsee’en.

[Flat Twin Power]

Volgende keer over de pas rijden ipv door de tunnel. Boven is het maar 20 graden. Het is wonderschoon en geen file. Ik doe het elke keer zo. Een afrit of twee voor de tunnel ga ik er af en ga over de pas.

[Lukas]

Doe de groeten aan je vriend 'vakantiegevoel' , nu weet ik waar ie zit. Ik mis hem al.