Dag 6: Lourdes tot Murol (FR) – 5 juli
Niet te doen.
Vandaag was het er los over.
We hebben ons best gedaan om er wat ‘door’ te kijken, om wat op te gaan in de natuur van het Centraal Massief, maar het was een moeilijke kwestie.
Toen ik deze ochtend rond 07u15 de motor aan het inpakken was, zinderde Lourdes al onder de warmte. Een klein uur later waren we reeds op pad. En op dat ochtenduurtje waren al flink wat groepen op stap onder begeleiding van vrijwilligers (ja-ja
) en wat geestelijken, inclusief kleuren en sjaaltjes en hoedjes van ‘hun’ groepering. Dit is hier dus net geen 24uren happening. Onze volgende halte is Rocamadour. Nog zo’n trekpleister en bedevaartsoord. Ditmaal echter niet via verbindingswegen, maar de via de peage-jackpot. Een dikke 600 kilometer doorheen een Zuid-Franse heteluchtblazer. Op zo goed als iedere parking waar we konden, stopten we even om wat te drinken of een eitje te bakken op onze helmen. Het enige noemenswaardige van heel het traject was een oncontroleerbare kriebel aan mijn rechteroog. Op zich geen erg, maar alles wat tegen 130 km/u niet goed vasthangt is razendsnel foetsie. In dit geval mijn zonnebril.
Dus Rocamadour wordt snel achterwege gelaten. Een ministop van 2,5 minuten. Een drankje achteroverslagen op 1,5 minuten. Een achteloze foto op 10 seconden. En we zijn weer verder. Svetlana gaf om 14u nog een trajecttijd op van 4 uur binnendoor en 2u30 via de peage-jackpot. De keuze is snel gemaakt in deze zinderende hitte. Die motorkleding moet zo snel mogelijk uit. Onze onderkomen van 3 nachten staat op de oevers van een groot meer en staat er om gekend om koele dranken te serveren. Veel zelfs…
Kort gezegd. Vandaag was het geen topdag. Het was er wat over. En ze geven nog van die dagen…
bij het ontbijt zullen we wel beslissen wat we op de agenda gaan zetten. Het zou kunnen dat we er gewoon niets op zetten. Een bezinningsdag dus …
Ivm de passen van eergisteren (ES -> FR) : Pourtalet, dan Aubisque, dan Soulor. En allen hadden ze een nieuw wegdek gekregen voor hunne verjaardag. Top.
Ivm de paarden : yep die lopen daar los. Inclusief wat veulens. Enfin, lopen ... ze zien er me betrekkelijk sloom en tam uit.
Ivm de Anakee II. Het verhaal erachter klinkt als : betrekkelijk snel na het plaatsen ben ik getrakteerd geweest op een lange nagel van +10cm. De bandencentrale heeft deze traktatie van me overgenomen. En in ruil hebben ze daar een dikke wiek ingestoken. Bon, na 6000 km was er toch terug een minuscuul gaatje in de reparatiewiek. De Franse bandenman heeft echter de band er volledig afgenomen (in BE hebben ze de nagel en wiek, bij een gemonteerde band behandeld). En wat bleek. de nagel was zo lang, zat zo scheef, dat hij zelfs in de zijkant wat heeft liggen priemen. Dus eigenlijk waren er 2 kleine gaatjes. Er ligt nu een grote dikke lap aan de binnenkant van de band. Zou ruimschoots voldoende moeten zijn om tot in BE te raken.
